b i s i k l e t l e: bisikletle Eskihisar - Darıca

Son derece sakin bir rotadır. Tek bir tırmanışı vardır, sağlamdır, 100 m yükselirsiniz deniz seviyesinden. Daha önce ayrıntılı anlattığımdan tekrar etmeyeceğim, buradan okuyabilirsiniz > bisikletle Eskihisar-Darıca-Balyanoz

Önceki gidişimde tepe noktasında “Sahil” diye bir işaret gördüğümde haritada yolun çimento fabrikasına indiğini görmüştüm. Bugün tersini yapayım istedim, yani fabrikadan çıkayım dedim ancak sadece çimento kamyonlarına aitmiş, özel yol yani. Onun dışında son gelişimde arızalı olan asansör de yapılmış, yani feribot iskelesi yolu üzerinden geçen üst geçitten bisikleti indirmek kolayca oldu. Bir de Yelkenkaya İşbank Tatil Sitesi’nden sola sapıp oraları bir göreyim istedim, ancak otobüs son durağına kadar gidip sonlandı yol. Bayramoğlu yarımadasını da bir daire çizerek dolaştım, çok güzel evlerle birlikte dökülmekte olanlar da vardı aralarda.

Bugünü özetleyecek olursam:

Saat tam 10.05’ti, garajdan dışarı 2tekerimi çıkarttığımda. Bilgisayardaki hava durumu raporunun aksine, yüzüme çarpan hava şaşırtıcı derecede ılıktı: 18,2 °C. Yine de sabahın serinliğine hazırlık olarak üzerimde fosforlu ceketim ve içimde polar yeleğim var. Ancak kaderin küçük cilveleri yolculuğa hemen müdahale etti.
10.25, evden henüz 500 metre kadar uzaklaşmıştım ki, gözlüğümün camı sessizce çerçevesinden ayrılıp asfaltla buluştu. Hafifçe oflayarak eve geri döndüm, yedek gözlüğümü aldım. Bu kısa aralık, fosforlu ceket ve polar yeleğin ne kadar gereksiz bir ağırlık olduğunu anlamama yetti. Derhal daha hafif olan rüzgar kesici (windstopper) yeleğime geçtim, başıma ve boğazıma ise vazgeçilmez Buff’ı taktım.
10.41, Ataşehir’in göbeğinde, Brandium AVM önündeyim. İşte tam bu sırada, arkamdan gelen bir Macro Online dağıtım aracı, sabırsız ve anlamsızca korna çalmakta. Beni yoldan adeta itmeye çalışıyor. Durup camına yaklaştım ve "Nedir derdin?" diye sordum. Sürücü, burnundan soluyarak, "Yolda gitme hakkın yok, çekil!" diye bağırdı. Şaşkınlık ve öfkeyle yüzüne baktım. Bu düpedüz bir saygısızlıktı. Bu "beyinsiz doğmuş" şoförü çalıştığı şirkete bildirmeye karar verdim. Eğitim versinler, böylelerini salmasınlar yola.
11.10, Bostancı istasyonuna ulaştım. 10 dakika sonra Gebze yönüne giden tren geldi. Bostancı'nın konumu gerçekten ilginçtir; tam hattın orta noktası. Hem Gebze'ye hem de Halkalı'ya yaklaşık 1 saat uzaklıkta. Genelde Gebze yönü her zaman daha boş olur. Ve bir saatlik yolculuk başladı.
12.04, tren yolculuğum bitti. Gebze’de nihayet pedallamaktayım. Hava muhteşem, tam da "bisiklet havası" dedikleri cinsten.
12.09, üst geçit asansöründen indim. Yol bilgisayarım şimdilik 11,04 km'yi gösteriyor.
12.19, Eskihisar sahilindeyim. Belediye balık lokantasına doğru pedal çeviriyorum. Hava burada 17,6 °C, güneş pırıl pırıl parlıyor. Ancak buraya inen yolun bir kısmı tam bir mücadeleydi. Su kanalizasyon çalışması nedeniyle yol kapalıydı ve çamurlu bölgeyi bisikleti iterek geçmek zorunda kaldım. Ayakkabı altları ve lastikler çamurla kaplandı.
Hava sıcaklığı 19-19 buçuk derece arasında gidip geliyor. Sahilde karşıma çıkan seyyar satıcı haşlanmış mısırın tanesine 60 lira isteyince şaşa kaldım. Gerçekten her şey absürt bir hâl almış!
12.32, 15. km'ye ulaştığımda Darıca'nın gurur duyulacak projesi olan Şehit Er Gökhan Hüseyinoğlu Sahil Parkı'na girdim. Hava 18,6 °C. Park, getirdikleri masalarla birlikte piknikçilerle dolu. Belediyenin bu sahili halka açma projesi gerçekten “takdire şayan”.
12.57, Darıca sahil yolunun sonuna, çimento fabrikasına geldim. Yol bilgisayarım 19,79 km'yi ve ortalama hızımı 14,4 km/s olarak gösteriyor. Hava 18,4 °C. Şimdi tırmanış başlıyor. Hemen yakınımda mangalın serbest olduğu bir alan var; "Sıcak Piknik Alanı". Ortalık kebap kokusundan ve mangal dumanından geçilmiyor.
Çimento fabrikasının içinden geçiş izni yok, yukarı tırmanmak için. Sahil yolundaki su birikintilerinden geçerek lastiklerimi yıkamıştım ama burada tekrar çamurlandı.
13.15, nihayet tepeye ulaştım ve yaklaşık 100 metre yükselmiş oldum. 22,48 km'de durdum. Ortalama hızım 13,4 km/s, hava ise 18,1 °C idi. Acıkmıştım; yanımda getirdiğim sandviçlerden birini yedim.
13.32, Yelkenkaya otobüs son durağına kadar gidip geri dönüşe başladım. Tepedeki sandviç molasında kafamdaki Buff'ı çıkardım. Hava hala ılıktı (18,2 °C). Halk Plajı'nın yazın ana baba günü olan bölümleri bugün bomboş, yollar da rahat.
Bayramoğlu’nun içini dönüp sahil boyunca ilerliyorum. Güzel hava pek çok insanı sokağa çekmiş. Bebeler koşturuyor, paten biniyorlar…
14.08, Balyanoz koyunun sonundaki bir banka çöktüm. Buraya kadar 31,7 km yol gelmiştim. Hava 18 °C ama güneş artık pusun arkasına saklanmıştı. Üçüncü sandviçimi de büyük bir keyifle mideye indirdim. Bu mola, günün yorgunluğunu üzerimden atmamı sağladı.
14.20, sahilden ayrılıp istasyona doğru son pedalları çeviriyorum.
14.33, Fatih istasyonunda tren beklemeye başladım. Eğer gelen tren dolu olursa, Gebze'ye kadar geri gidip oradan binme planım var.
14.45, Bostancı'ya doğru hareket ettik.
15.29, Bostancı'ya ulaştım ve buradan metroya geçtim.
15.57, İMES durağında yeryüzüne çıktım.
16.04, nihayet evimin garaj kapısındayım. Toplamda 36,7 km pedallamış, ortalama 13,3 km/s hız yapmışım. Hava sıcaklığı günün sonunda 16,3 °C'ye düştü.

bisikletle Eskihisar-Darıca-Balyanoz II: Dudullu-Bostancı-(tren) Gebze-Eskihisar-Darıca-Yelkenkaya-Bayramoğlu-Balyanoz Koyu-Fatih/Gebze Teknik Ü.-(tren) Bostancı-(metro) İMES-Dudullu

Tur tarihi: 16 Kasım 2025

Alınan yol: 36,70 km
Ortalama hız: 13,3 km/s

En yüksek hız: 50,9 km/s
Bisiklete biniş süresi 2 s 45 dk, dışarıda geçen süre 6 s 2 dk

En yüksek sıcaklık 25 ˚C, en düşük 14 ˚C, ortalama 17,9 ˚C
Yükselti kazancı (çıkış) 342 m, kaybı (iniş) 518 m
En düşük yükselti 0 m, en yüksek 144 m

Garmin yol bilgileri bisikletle Eskihisar-Darıca-Balyanoz II

Relive yol bilgileri bisikletle Eskihisar-Darıca-Balyanoz II