b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: Tekirdağ – Çanakkale – İzmir / “Rüzgara Karşı” (Çanakkale-Bozcaada)

17 Haziran 2015

[bisikletle]Türkiye: Tekirdağ – Çanakkale – İzmir / “Rüzgara Karşı” (Çanakkale-Bozcaada)

26 Mayıs 2015, Salı / Çanakkale - Bozcaada (4. gün)

Gece kapı açık yattık. Hafif serindi oda. Acaba dün yıkananlar kurudu mu?

8’de kahvaltı başlayacak. Firuzan çıkıp fırından bir şeyler almak istiyor. Bense eşyaları toplamaktayım. Dünküler tam kurumamış. Ama güneş yavaş yavaş balkona doğru gelmekte.

Kahvaltı, eşyaları yüklemek ve yola koyulmak ancak 9.10’da tamamlanıyor. Bugün yolumuz bizi Bozcaada’ya götürecek.

Daha şehirden fazla uzaklaşmadan sağda kürek kulübü var. (9.25). Acaba burası da çadır kurdurur muydu? Girip soruyoruz. Maalesef. Belediyeninmiş. Bahçesinde kocaman ferforje bisiklete binen adam heykeli. Kürekle nasıl bir ilişkisi olabilir?

Çanakkale’yi geride bırakıyoruz yavaş yavaş. Burası güzel bir ilimiz. Dün sokakta sağa sola baktık da, herkes genç. Yaşlı insan yok. Üniversitenin etkisi olsa.

Yol duble, güvenlik şeridi geniş. Binişi kolaylaştırıyor elbette. Ama gene de ağır yol alan araçlar yolu tıkamamak için güvenlik şeridine kayıyorlar. O da bizi rahatsız ediyor. Hele de son bisiklet kazasını hatırladıkça. Adamı güvenlik şeridinde ezmişler. Vay cellat vay!

İlk tepeye çıktığınızda, Çanakkale’den 10 km kadar uzaklaştığınızda sağdaki Petrol Ofis’i 100 m geçince çeşme göreceksiniz. Biz de suyumuzu burada tazeliyoruz. Tam yerini söylemem gerekirse burası Dardanos sapağı oluyor, Hasan Mevsuf şehitliğine giden yön levhası var.

Bir tırmanış daha, makul bir tempoda çıkıyoruz. Burası 165 m’de. İlkinden 5 km sonra bir ikinci çeşme. Güzel, su ihtiyacı için 2 seçenek demek. Çanakkale Viyadüğü üzerinden geçiyoruz, 202 m uzunluktaymış. Yolda yabancı plakalı motorcular. Güzelyalı geride kalıyor. 3 gündür rüzgar kesilmedi. Tam karşımızdan esmekte. Bu da çok zorluyor. Biz basıyoruz 17-18, o 23’le esiyor.

Önümüzde daha sert bir rampa olacak. Bakmıştım çıkmadan. Dünkü bisiklet dükkanındaki arkadaş da söylemişti. Firuzan bu bölgeyi iyi biliyor, defalarca geçmiş. Sağda Bağevi diye bir lokanta. (11.15). Manzara müthiş. Birer çay ve ayranla (ikisi de 2’şer TL) seyir terasında temaşa ediyoruz etrafı.

%7 diklikte eğimli bir rampa geliyor (Garmin %9 diyor). (12.10). Ağır ağır da olsa tırmanıyoruz. Acaba o rampa bu rampa mı? Sanki o rampanın daha dik olması gerekirdi-gerekmez miydi? 112 m’ye çıkmışız, 30,9 °C, 27 km geride kalmış ve saat 12.25’yi göstermekte. Bu rampanın uzunluğu 1,5 km kadar.

Bozcaada ayrımı geldi bile. (12.45). Çimento kamyonları bu yolda fazlasıyla var. Neyse fazla samimi geçmiyorlar. İlk köyde (Taştepe) bir soda–çay molası. Arkada köylüler cumhurbaşkanının tarafsız olması gerektiği konusunu tartışıyorlar. Köy daha önceleri "Aykıroba" adıyla 8 - 10 hane Derbentbaşı köyüne muhtarlık olarak bağlı Yörük obası imiş. Zamanla eski yeri olan dağ yamacından bugünkü yerine taşınmış.

Kaynak Vikipedi

Pınarbaşı geldi. Burası da Ezine’ye bağlı bir köy. Kaynak sularının (pınarların) başına kurulmuş olmasından dolayı adını buradan aldığı bilinmekte. Köyün doğu bölümünden Menderes çayı geçer. Bu alanda çok fazla su kaynağının olması ilk Truva yerleşim yerlerinden biri olduğu düşünülmekte.

Kaynak Vikipedi

Bakkalda ayaküstü duraklamada 2 büyük limonlu çay içiyorum. Kestirme yol tarifini de alıp soldan ayrılıp sözü edilen yoldayız. (13.55). Gökçebayır-Mecidiye yönü burası. Rüzgar bezdiriyor. Günlerdir, neredeyse 120 km’yi rüzgara karşı pedalladık. Yolun kalitesi de ayrı bir sorun. Hoplaya zıplaya durumları. Kestirme yol 4 km kısaltıyor ama rotayı. Solumuzdaki taş ocağı bilim kurgu filmlerinde canlandırdıkları kuraklık sonrası dünyanın halini andırıyor. Bozalan geride kalıyor, Mecidiye geçiliyor, hızla Geyikli’ye ulaşmaya çalışıyoruz.

Geyikli iskeledeyiz. (15.15). 15 dk daha erken gelebilseydik 3’le geçerdik. Şimdi 5 vapurunu bekleyeceğiz.

Ada vapuru yolcu 7-TL. 1,5 saatimiz var. İskeleye yakın 2 lokantadan birine konuşlanıyoruz. Soda+ayran, 2’şer çay, 1’er kahve = 17-TL tutuyor. WC bile 1-TL burada. Bu lokantalardan denize yakın olan açıkça dışarıdan yiyecek kabul etmediğini yazdığından arkada kalanı seçiyoruz ve yanımızdakileri yiyebiliyoruz.

Adaya geçiş 40 dk kadar tutuyor. Firuzanların evini yakın sanıyordum ama 8 km imiş. Üstelik de tırmanışlar bolca. Hele şu rüzgar olmasaydı. Ama yarın için yağmur bile anons edildi :((

Bozcaada. Antik çağda Leukophrys, Yunan Mitolojisinde Tenedos adıyla anılan Bozcaada, stratejik konumundan dolayı çağlar boyunca birçok kez istilaya uğramış ve el değiştirmiştir. Adadaki nekrapol sahasında yapılan kazılardan anlaşıldığı üzere adanın tarihi M.Ö. 3000 yıllarına dayanıyor. Adanın bilinen sakinleri sırasıyla Pelasg’lar, Fenikeliler, Atinalılar, Yunanlılar, Persler, Büyük İskender, Bizanslar, Cenevizler, Venedikler ve Osmanlılar’dır. Fatih Sultan Mehmet’in İstanbul’u fethetmesinden sonra Bozcaada, Türkler için önem kazanmış ve 1455’te Osmanlı topraklarına katılmıştır. Bu tarihten sonra Osmanlılar ve Venedikliler arasında Bozcaada için mücadeleler olmuş ve adanın hakimiyeti zaman zaman el değiştirmiştir. Osmanlı yönetiminde geçen uzun bir dönemden sonra, Balkan Savaşları sırasında 1912’de Yunanistan tarafından işgal edilen ada, I. Dünya savaşının Çanakkale Savaşları döneminde İngiliz ve Fransız kuvvetleri tarafından işgal edildi ve lojistik destek için kullanılmıştır. Ada, Lozan Anlaşmasıyla 20 Eylül 1923’te Türkiye Cumhuriyeti’ne bağlanmıştır.

Kaynak BozcaadaBelediyesi

Temizlendikten sonra boş bisikletlere atlayıp anne-baba evine gidiyoruz. Anne nefis yemekler hazırlamış. Baba ile sohbet, Firu da hasret gideriyor.

Akşam karanlıkta dönüyoruz. Hava çok soğudu. İncecikle dondum verandada. Yarın 7.30 gemisine bineceğiz. Erken kalkmak lazım.