Aydos III

Yeni yıla girdik, başladık pedallamaya... Ne güzel derken büyük bir yıkım oldu: Deprem. Türkiye çok sert bir doğal afetle karşılaştı. 20 yıldır iktidar olan partinin bu süreçte hiçbir şey yapmadığı, deprem sonrası için de hiçbir hazırlığın olmadığı görüldü/anlaşıldı. Ülke bir kabus içinde! Moralimiz sıfır, evden çıkma isteği kalmadı. Otur otur, göbek durumları! “Selenin üzerine çıkmazsan işin zor...” dedim ve bu pazar bizim klasik Aydos turunu pedalladık. 40+ km.lik bir daire. Alabildiğine keyifli. Aydos bölgesindeki sert tırmanış dışında son derece de mülayim, hani ufak tefekleri saymazsak.

Defalarca yazdığımdan, kısaca rotası şöyle: Ümraniye Dudullu’dan Ataşehir YEDPA’ya çıkıp Kayışdağı eteklerinden giden yoldan Yakacık’a gelip, oradan Aydos diye tırmanmak gerek. Yakacık’ta bir mola, Çınarların altında kahveler var, 2’den fazla. İstediğinizi seçin, denk gelirseniz kadın işleticiyi tercih edin. Biz bugün göremedik, dükkanı kapalıydı. Hemen yanı başında, genç birinin, önceki turlarımızda tanıdığımız büfeden çaylarımızı ısmarladık, yanımızdaki sandviçleri yedik. Biraz dinlendik ve devam ettik. Yolda saygısızca araç kullanan 2 sürücüye de ceza yazarak : )) Sultanbeyli üzerinden TEM yan yoldan Dudullu’ya döndük.

 

Sayfayı kapatmadan önce, ambiyans, caz, elektronik müzik ve dünya müziğini harmanlayan bir İngiliz üçlü dinletmek istiyorum: Mammal Hands. 2020 Eylül tarihli Captured Spirits adlı albümlerinden Chaser.

Aydos III: Dudullu-Kayışdağı-Yakacık-Aydos-Sultanbeyli-İMES-Dudullu

 

Tur tarihi: 26 Şubat 2023

Alınan yol: 39,33 km
Ortalama hız: 15,4 km/s

En yüksek hız: 47,3 km/s
Bisiklete biniş süresi 2 s 33 dk, dışarıda geçen süre 4 s 33 dk

En yüksek sıcaklık 21 ˚C, en düşük 14 ˚C, ortalama 15,8 ˚C
Yükselti kazancı (çıkış) 565 m, kaybı (iniş) 579 m
En düşük yükselti 36,6 m, en yüksek 315,6 m

 

Garmin yol bilgiler Aydos III

 

Relive yol bilgiler Aydos III

Önceki turları buradan okuyabilirsiniz Aydos II, Aydos, hadi pikniğe gidiyos...

İlginizi çekebilir bisikletle Reşadiye, Derrâce-süvâr, Dünya Kadınlar Günü’nde bisikletle Riva

Deprem

2022 yılının Nisan-Mayıs-Haziran ayları içinde gerçekleştirdiğim [bisikletle]Türkiye: Göbeklitepe, Tarihin Sıfır Noktası turumda yolum Tarsus’tan başlayıp Siirt’e kadar uzandı. 1651 km.lik bu yolun üzerinde 6 il, 19 ilçe ve 1 köy geçildi, yeni dostlar edinildi, eski dostlarla hasret giderildi...

 

Pazartesi sabahı haberlere bakmak için tableti açınca korkunç bir durumla karşılaştım; deprem olmuş. Kahramanmaraş merkezli, sabahın 4’ünde insanları uykularında yakalamış. Büyük bir yıkım, can ve mal kaybından söz ediliyor. İçime bir ateş düştü, sıkıntıdan ne yapacağıma karar veremedim, yatağa geri döndüm. Aklıma hemen turda tanıdığım, tanıştığım insanlar/arkadaşlar geldi. Deprem tam da rotamın üzerinde patlamış. Gözümün önünden film şeridi gibi o günler akmaya başladı. Ne güzel bir zaman geçirmiştim herkesle/hepsiyle. Beni ağırlamışlar, gezdirmişler, yedirmişler, içirmişler, birlikte pedallamıştık. Tek tek 46 günümü yeniden yaşadım. Heyecanla ve alacağım haberin korkusuyla hepsine birer mesaj atarak durumlarını sordum. Ama orada yaşam mücadelesi veren bu insanların bana geri dönüşleri hemen olabilir miydi, zaman gerekirdi. Bu süre bende nasıl uzadı da uzadı, uzadıkça da tedirginlik arttı. 

 

Bilemezsiniz, kötü bir şey duyacağım endişesi çoğaldıkça çoğaldı içimde. Dakka başı telefonu açıyor, haber var mı diye mesajları kontrol ediyorum. Sonuçta bu bekleyişin ardından geri dönüşler sıralandı; Özkan Bey-Karataş, sınıf arkadaşım İhsan-Urfa, Mustafa Bey-Antakya, Abdulhak Bey-Antakya, Refik Bey-Arsuz, Halil Bey-Urfa, Ayşe Hanım-Gaziantep, Mustafa Bey-Malatya, Ahmet Bey-Kilis, Fikret Bey-Çağlayancerit, Behçet Bey-Kurtalan, Keramettin Bey-Dargeçit, Devrim Hoca-Dargeçit, Yusuf Bey-Eruh, Fuat Bey-Cizre, Muzaffer Bey-Adıyaman, Abdülkadir Bey-Ceylanpınar, Eyüp Bey-Nurhak... 

 

Hepsi sağlar, ancak Antakya’dan üzücü bir haber var; Abdulhak Bey eşini, kızını ve üç torununu kaybetmiş. İçimde hissettim bu büyük acıyı, korkunç bir şey. Ağır bir travma! Kimsenin başına gelmesin! Ne diyeceğimi bilemiyorum... Ardından yakınlarını, yeğenlerini, evlerini kaybedenlerin mesajları düşmeye başladı... Geçen süre içinde halen haber alamadıklarım var: Mustafa Bey-Kahramanmaraş, Müslüm Bey-Birecik, Osman Bey-Cendere, Nevzat Bey-Karakuş, arkadaşım Mustafa-Muğla/Adana, Yüksel Hanım-Doğanşehir ve iletişim bilgileri olmayan nice pek çok dost...

 

Değil ülkemizin, yüzyılın büyük felaketini yaşıyor Türkiye’m. Pazarcık-Elbistan: 7,7 - 7,6. Korkunç bir durum!

 

Peki, devletin önlem alması, hazır olması gerekecek bir durum değil mi bu? 1999 depreminden beri hiçbir şeyin yapılmadığını görüyoruz, toplanan paraların nerelere harcandığı bilinmiyor! Yazıklar olsun halkıma ve ülkeme. Çok çok öfkeliyim…

 

 

Deprem neden oldu?

 

Dünya’nın kabuğu “levha” adı verilen iç içe geçmiş, ama aslında birbirinden ayrı parçalardan oluşur. Bu levhalar sıklıkla hareket etmeye çalışır, ancak birbirine değen diğer parçaların baskısı sonucu bunu başaramaz. Fakat, bazen bu levhalardan birinin üzerindeki baskı birikir ve daha sonra bu basınç enerji olarak yüzeye çıkar. Bu enerji yüzeyi hareket ettirir; yani deprem yaratır. Son olayda Arap levhası kuzeye doğru hareket ederek Anadolu levhasına baskı yaptı. 

Bu levhalar arasındaki itme gücü ve baskı, geçmişte de çok ciddi sarsıntılara yol açmıştı. 

BBC

İlginizi çekebilir Salcano’yla tanışmam