b i s i k l e t l e: Eylül 2022

26 Eylül 2022

Selle Royal ON

Yeni ürün, ödüllü eZone selesinin evrimi.

Ödüllü “eZone” selenin devamı olan yeni “Selle Royal ON” selesi farklı bir ölçüt belirlemek ve kullanıcılara sürüş sırasında daha da iyi destek sağlamak amacıyla üç model olarak sunuldu.

Ayrıntılarıyla Royal ON

Yeni ON selesi için Selle Royal, BMW Grup'un tasarım yan kuruluşu olan ve aynı zamanda eZone selesine önemli ölçüde katılan Designworks ile bir kez daha birlikte çalıştı. E-bisiklet kullanımına ilişkin yeni bilgiler ve çeşitli araştırmalar İtalyanları yeni ürünü geliştirmeye yöneltti.

Bu ürün, e-bisiklet kullanıcılarının özel gereksinimlerini karşılamalı ve sürüş sırasında çeşitli zorluklara karşı koymalı. Selle Royal marka müdürü Roberto Bucci en son gelişmeleri şöyle aktarıyor:

“Tipik bir e-bisiklet diye bir şey yoktur ve kesinlikle tipik bir e-bisiklet sürücüsü de yoktur. E-bisikletlerin çeşitliliği artık elektrikli olmayan bisikletlerin ki kadar geniş oldu. Kentsel, kargo ve hibrit bisikletlerden trekking ve dağ bisikletlerine kadar uzanıyor bu çeşitlilik. eZone sadece şehirli e-bisiklet sürücüleri tarafından yeğlenen ılımlı sürüş konumunu destekler iken, ON'un geliştirilmesi Selle Royal'in e-bisiklet ortamındaki secim patlamasına olan tepkisidir. Oturma konumu ne olursa olsun, herkesin e-bisikletini rahatça kullanabilmesi gerektiğine inanıyoruz.”

Roberto Bucci

Yeni “Selle Royal ON” ile kullanıcının -nasıl olursa olsun- her şekilde sürüş konumundaki rahatlık ve çevikliğe büyük önem verildi. Yalın ve çağdaş tasarımıyla yeni ON selesi, her e-bisiklete de uyum sağlamakta. Bu nedenle yeni selenin farklı oturma konumları için üç modeli bulunuyor:

Athletic (Atletik), 45°'lik oturma açısı

Moderate (Ilımlı), 60°'lik oturma açısı

Relaxed (Rahat), 90°'lik oturma açısı

Tüm modeller, sürücünün uzun biniş sürelerinden yararlanması, kendini güvende hissetmesi ve e-bisikletinin kontrolünü elinde tutması gereken özellikler sunmakta:

E-Fit Design (E-Fit Tasarım): Selle Royal ON, e-Bisi'ye özeldir ve e- Bisi'de doğru konumu bulmayı kolaylaştırmayı amaçlayan yenilikçi, kıvrımlı bir tasarımı bulunmaktadır. eZone'da olduğu gibi selenin arka kısmı geriye kayılmaması için yükseltilmiş. Bu da kullanıcının sırtı için daha rahatlatıcı bir özellik. Esnek sele kenarları bir yandan denge sağlarken aynı zamanda pedal çevirirken sürücüyü desteklemekte.

E-Grip: Yumuşak dokunuşlu yüzeyi bulunan yenilikçi tutamak, e-bisikletin zor yerlerde elle itilmesine yardımcı olmakta.

Royalgel: Selle Royal, Royalgel olmadan ne olurdu? Markanın diğer selelerinde olduğu gibi malzeme, basıncı sele yüzeyine eşit olarak dağıttığı, dayanıklı ve başında olduğu gibi uzun sürüşlerden sonra hala destek sağlamakta.

Royal Vaccuum (Royal Vakum): Bu patentli teknoloji ile Selle Royal, selenin bütün olarak su geçirmez olmasını, yağmurda ve yağışlı havalarda uzun süre kullanımdan sonra bile öyle kalmasını sağlamakta.

Integrated Clip System (Entegre Klips Sistemi): Sele çantaları gibi çeşitli Selle Royal aksesuarları buraya kolayca takılıp sele kişiselleştirilmekte.

Sonuç

Uzun süredir e-bisiklete özel bileşen, aksesuarları geliştirmenin çağdaş araçları ve onların gereksinimlerini en iyi şekilde karşılamanın doğru yolu olduğu, Selle Royal selelerini öncü, şimdiki başarılı modelini daha geniş bir uygulama yelpazesi için yeniden konumlandırdığını görmekteyiz.

Selle Royal ON hakkında daha fazla bilgiyi Selle Royal sitesinde bulabilirsiniz.

Pedelecs&E-Bikes

İlginizi çekebilir Bisiklet İçin Motorlu Römork, e-Bisiklet Reklam Sansüründen Sonra: VanMoof’dan Araba Karşıtı Yeni Video, STePS EP8: Shimano, e-MTB'ler için yeni ‘en gelişmiş’ destek birimini tanıttı

“Bisiklet Sergisi”, Büyükada

Adalar Müzesi “Bisiklet Sergisi”, “Bisiklet üzerinde 137 Yıl” temasıyla Adalar Müzesi’nin Büyükada Aya Nikola ana binasında.

“Bisiklet Sergisi”, Adalar’ın yıllar içinde alamet-i farikasına dönüşmüş bisikletin tarihine, İstanbul’a ve özellikle de Adalar’a gelerek yaygınlaşmasına ışık tutuyor. Ünlü yazarlardan sporculara, tarihi kişiliklerden yerel halka, bisikletle büyüyen, ada yollarını bisikletle arşınlayan pek çok Adalının, yolu Adalar’dan geçmişlerin bisikletleri, aksesuarları, sözlü tarih anlatıları ve hatıraları serginin belkemiğini oluşturuyor.

Aydan Çelik’in küratörlüğünde eylül başı açılmış olan sergiyi gezmemek ol(a)mazdı. O nedenle pazar gezimizi bu anlamlı sergiye ayırdık. İhsan ile Kadıköy’den bindiğimiz vapur bizi 10.15’de adaya ulaştırdı. Nejat ise daha önce gelmiş bizi bekliyordu. Bir parantez açayım burada: “BabaDinozor” Nejat’la ilk gezimiz olacak bugün. Malumunuz “Dinozorlar” şöyle tanımlanıyor: 60 yaşını dolduran “BanDino”lar “YavruDinozor” olarak abilerinin-ablalarının aralarına katılıp büyümek için 5 yıl bekledikten sonra 65’inde “Dinozor” olurlar. 10 yıl daha olgunlaşıp 75’inde “BabaDinozor/AnneDinozor”, 85’inde ise “BüyükbabaDinozor/ BüyükanneDinozor” olarak devam ederler ve 95’lerinden sonra “EnbüyükbabaDinozor/EnbüyükanneDinozor” olarak yaşamlarını sürdürürler...

İnci’nin de 10.40’da gelmesiyle 5’li olarak bastık pedallara, İhsan önde biz arkasında. Sabahki soğuk hava yerini güneşli bir güne bıraktı. Ada da bu güzelim havada çok insanı çağırmış. Ortalık kaynıyor, kiralık bisikletlerle dolaşan insanlarla dolu. Şöyle yılan gibi kıvrılarak dönüp dolanıp serginin olduğu Aya Nikola Hangar binasına ulaşıyoruz. Buranın adı Adalar Müzesi olarak geçiyor. Bisikletleri park edip giriş ücretini ödedikten sonra, eskiden helikopter hangarı olduğunu öğrendiğimiz sergi mekanına giriş yapıyoruz. “Bisiklet Sergisi”nden önce “Adalar’ın Dünü Bugünü” olarak özetleyebileceğimiz, tarihi, coğrafi, jeolojik, etnik ve siyasi geçmişinin de anlatıldığı, iyi hazırlanmış bir bölüm de var. Ne var ki dikkatlice bakıp aramamıza karşın bu bölümde, 1929-33 yıllarında Büyükada’da yaşamış olan Troçki’den söz edilmemiş. Gözümüzden mi kaçtı yoksa sergi düzenleyiciler mi unuttu bilemedik. (*) Malumunuz, Troçki otobiyografisini ve Rus Devrim Tarihi adlı kitabını burada yazmıştır. Ne yazık ki bugün evi de bakımsızlıktan harabeye dönmek üzere.

(*) Müze direktörüne Troçki’yi sorduk, bizim gözümüzden kaçtığını öğrendik. Girişteki Zaman Çizelgesi’nde adı geçiyormuş. Tek satır Troçki için yeterli midir?! Neyse ki kapsamlı bir Troçki sergisi hazırlığı içinde olduklarını da bu fırsatla öğreniyoruz.

Bisiklet Sergisi hepimizi heyecanlandırıyor. Bazıları çocukluk anılarımıza geri götürüyor. Defalarca tek tek önünden geçip inceliyoruz. Bu konuda Aydan’a teşekkür ederiz. Güzel bir çalışma olmuş.

Sergide yer alan yaklaşık 40 bisiklet arasında; İnönü Ailesi‘nin, Mehmet Ali Aybar‘ın, şair Zahrad‘ın, ünlü bisiklet yarışçısı Garbis Bora’nın bisikletleri de vardı. Serginin tanıtımında: Adalıların anılarındaki bisiklet hikâyelerinin geçmişten bugüne nasıl geldiğini mercek altına alan sergi, aynı zamanda bisikletin işlevselliğin ötesinde günümüze damgasını vuran

“sürdürülebilirlik” özelliğine de vurgu yapıyor; karbon ayak izi olmaksızın nasıl araçtan amaca dönüştüğünün altını çiziyor. Sergi ziyaretçileri, bisikletin tarihini kendi bisiklet anılarıyla harmanlarken, dünyayı etkileyen iklim krizini aşmak için pedallara nasıl asılabileceğini de bir kez daha hatırlatmayı amaçlıyor... denilmekte. Altı ay açık kalacak sergiyi ziyaret etmenizi öneririm.

Sergi sonrası, bahçesindeki kafede soğuk-sıcak bir şeyler içiyor (ucuz bir yer değil ama burası, kahve 25-), sohbetimizi CHP’li belediyenin Adalar’da ver(e)mediği hizmet üzerine yoğunlaştırıyoruz. Keza Kadıköy Belediyesi de aynı şikayetleri işitiyor.

Pedallamaya devam. Adada 8 çiziyoruz. Bir yükseliyor bir alçalıyor yolumuz. Bu arada kiralık bisikletler de ciddi tehlike oluşturuyor. Kullananların tek amacı yokuş aşağı son hızda inmek olunca!

Gemimiz 16.20'de Bostancı’ya hareket edecek. Zamanımız bol. Tüm yolları pedalladıktan sonra Varujan’ın tavsiyesi üzerine Sedef adasına bakan Beltur tesislerinde bir mola veriyoruz. Güzel bir mekan. Plajı da var. Çaylar da 4,5 lira burada.

4 gibi ayaklanıyor ve iyicene kalabalıklaşmış iskele meydanında birer dondurma ile kendimizi ödüllendiriyor ve 35 dakikalık deniz yolculuğu sonrası arkadaşlardan ayrılıp evin yolunu tutuyoruz.

Günü sonlandırmadan önce David Sylvian’dan I Surrender parçasını dinleyelim. Vikipedi’de hakkında yazılanlar kısaca şöyle: David Sylvian (doğum adı David Alan Batt, 23.02.1958), 1970'lerin sonlarında Japan grubunun solisti ve söz yazarı olarak öne çıkan bir İngiliz müzisyen, şarkıcı ve söz yazarıdır. Grubun androjen görünümü ve giderek artan elektronik sesi, onları İngiltere’nin 80'lerin başındaki New Romantic sahnesinde önemli bir etki haline getirir. Ayrılmalarının ardından Sylvian ilk albümü Brilliant Trees (1984) ile solo kariyerine başlar. Solo çalışması AllMusic tarafından "geniş kapsamlı ve ezoterik" olarak tanımlanır ve Ryuichi Sakamoto, Robert Fripp, Holger Czukay, Jon Hassell, Bill Nelson ve Fennesz gibi sanatçılarla ortak çalışmalar yapar. 1980'ler ve 1990'lardaki kayıtları pop, caz füzyonu ve ortamla karıştırılmış avangart deneyselliğin bir karışımı iken, daha yeni besteleri giderek daha fazla müzikal minimalizm ve serbest doğaçlama üzerine çekilir.

Wikipedia

“Bisiklet Sergisi”, Büyükada: Dudullu-Kadıköy-(gemi) Büyükada-(gemi) Bostancı-Dudullu

Tur tarihi: 25 Eylül 2022

Alınan yol: 42,85 km
Ortalama hız: 15,8 km/s

En yüksek hız: 48,8 km/s
Bisiklete biniş süresi 2 sa 43 dk, dışarıda geçen süre 9 sa 34 dk

En yüksek sıcaklık 45 ˚C, en düşük 15 ˚C, ortalama 22,6 ˚C
Yükselti kazancı (çıkış) 632 m, kaybı (iniş) 589 m
En düşük yükselti 15,4 m, en yüksek 180,6 m

Garmin yol bilgileri “Bisiklet Sergisi”, Büyükada

Relive yol bilgileri “Bisiklet Sergisi”, Büyükada

Bölgeye yapılmış geziler Büyükada, bisikletle Büyükada II

İlginizi çekebilir Heybeliada, İki Yaka Bir Rota; Kavaklar, Kestir(e)meden Tuzla

22 Eylül 2022

[bisikletle]Türkiye: İç Anadolu, Türkiye’nin Tahıl Ambarı (Kastamonu-İstanbul)

20 Eylül 2022, Salı / Kastamonu - İstanbul (28. gün)

Otobüsüm 9’daydı. Geç kalmamak için erken hareket ettim. Geceden eşyaların çoğunu toplamış, hazır etmiştim. 6 gibi ayaklanıp 7 gibi de kahvaltıya iniyorum. Ama öncesinde çantaları bisiklete yükledim.

8’e doğru ÖE’den ayrıldım. Hava dünkünün devamı, kapalı. Üzerimde sarı yelek ve kafamda buff var. Kollukları da taktım. Ancak bisiklet giysileri değil de pamuklular üzerimde. Yol boyunca o naylonlarla oturmak pek bir sıkıntı.

Google yardımıyla otogarı bulmak istiyorum. Şehrin bu tarafına gitmemiştim. Kanal devam ediyor, yol da ona paralel sürüyor. Google sol gösteriyor ama levhalar düz diyor. Bazen Google’da yer yanlış işaretlenmiş olabileceğinden levhaya göre devam ediyorum. Gene de vatandaşa soruyor, her ikisinin de gittiğini söylüyor. Şimdi geri dönemem, yolun ortası zaten bölünmüş, düz devam ediyorum. Gelinen üst geçitten sola, hafif çıkan bir yol. Anladım durumu, levha trafiği şehir içine sokmamak için çevre yolundan götürüyor. Aslında bana demek soldan gitmek daha uygun olabilirdi. Bu yol bir yay çizmekte. Bir müddet sonra soldan sapıyor ve tekrar sorarak hastane yanından devam ederek otogara ulaşıyorum.

6 nolu peron Kamil Koç’a ait. Erken geldim, daha 45 dk var kalkışa. Bankta beklerken askerliğe gelmiş bir genç ile sohbet ediyorum. Uzman çavuş olmak üzere teslim olacakmış. Anladığım askerliğini yapmış, şimdi meslek olarak sürdürmek istiyor. Öncesinde bir eğitimden geçip sonrasında normal maaş alacağım diyor.

Otobüs 9’a 20 kala geliyor. Travego olabilseydi keşke. Bu MAN, yani teker+sele sökülmek zorunda. Neyse muavinin az yardımıyla velespiti yerleştiriyoruz. İlk başta bir ücret lafı edilse de, sonra kaptan, yok, anlaşmamız varmış diyor. Anladığım bisikletin taşınması konusunda anlaşmadan söz ediyor. Ben de şaşmıştım zaten, paradan söz edince muavin. Birazdan gelen çuval çuval sarımsaklar da boş kalan bölümlere tıka basa yerleştiriliyor. Ardından tekerlekli sandalyesiyle bir de yolcu geliyor. Ona da yer açılıp ite kaka sığdırılıyor.

9’u az geçe yola çıkıyoruz. 18 nolu koltuk, tek oturuyorum, Kamil Koç 10 lira fark alıyor tekli koltuğa, 350-. Otobüsün WiFi.si çalışmamakta. Bu kötü, hazırlık yapmıştım yolda müzik dinlerim diye. Telefondaki interneti de tüketmek istemiyorum. İkramlar çok cılız olmaya başladı. İçecekler sadece kola ve soğuk çay, yiyecekler de krikkrak ve bisküvi.

Karagümrük’te muavin değişiyor. Yeni gelen ne-nerede-nasılı bulmaya çalışmakta. İlk herhalde bu arabada. Otobüsün amortisörlerinde sorun olmalı, hatta amortisör kalmamış olmalı ki, en ufak asfalt yamasında bile gümbür gümbür ses gelmekte, koltukların viyaklaması da cabası. Özetle, Kamil Koç iyileşeceğine kötüye doğru gitmekte. Benim için tek iyi yanı eve yakın olması.

7 saatlik yolculuğun bir yerinde yemek molası veriliyor. 5’e doğru da Dudullu terminaline varıyoruz. Çıkarılan bisiklet, muavinin de bisikleti tutmasıyla ön tekeri kolay takıyor, kaptanın da ilgi ve samimiyetiyle yolculuk tamamlanmış oluyor. Ev 5 dk bile uzakta değil. Yokuş aşağı saldığım gibi evin önündeyim. Garajı açıp girmemle 1507 km.lik turun sonuna geliniyor, Firuzan’la kucaklaşılıyor.

Kastamonu - Otogar

Tur tarihi: 20 Eylül 2022

Alınan yol: 5,94 km
Ortalama hız: 19,7 km/s

En yüksek hız: 36,3 km/s
Bisiklete biniş süresi 18 dk, dışarıda geçen süre 26 dk

En yüksek sıcaklık 19 ˚C, en düşük 15 ˚C, ortalama 16 ˚C
Yükselti kazancı (çıkış) 47 m, kaybı (iniş) 54 m
En düşük yükselti 751,8 m, en yüksek 814,4 m

Garmin yol bilgileri Kastamonu-Otogar

Relive yol bilgileri Kastamonu-Otogar

Kamil Koç’un arabası MAN, yani teker-sele sökülmek
zorunda. Neyse muavinin az yardımıyla velespiti yerleştiriyoruz.

Sonuç: Senenin ikinci turuna Isparta’dan başlayıp Kastamonu’da sonlandırdım. 24 Ağustos’ta yola çıktım, 20 Eylül’de döndüm İstanbul’a. 28 gün evden uzak kaldım. 1507 km yol pedallamışım. Yürüdüklerimi de eklersem çok daha fazla olur? 83,4 kg ile çıktım, 82,4 kg ile döndüm. Tura başlarken: ön çantalar toplamı 12,2 kg, arka çantalar toplamı 13,8 kg, gidon çantası 1,9 kg, hepsi toplam 27,9 kg ağırlıktaydı. Tur boyunca mataraların suyu ve alınan yolluklarla 30 kg’ı geçmiştir. Ufak tefekler hariç, not aldığım harcamalar toplamı 7567- lira: yemek 1196-, konaklama 3910-, ulaşım 701-, k.yemiş+içecek 763-, hediyeler 758-; 1330- lirası nakit, 6237- lira kredi kartı ile.

[bisikletle]Türkiye: İç Anadolu, Türkiye'nin Tahıl Ambarı; İstanbul – (otobüs) Isparta – Eğirdir – Yalvaç – Hüyük – Seydişehir – Bozkır – Hadim – Başyayla – Ermenek – Gülnar – Mut – Karaman – Karapınar – Eskil – Cihanbeyli – Kulu – Haymana – Ankara Gölbaşı – Çubuk – Şabanözü – Atkaracalar – Boyalı – Araç – Kastamonu – (otobüs) İstanbul

"Türkiye'nin Tahıl Ambarı" turu böylece tamamlanmış oldu. 4 il, 20 ilçe ve 1 köy/mahalle; Eğirdir Gölü, Pisidia Antiokheia Antik Kenti, Hüyük Çileği, Seyyid Harun Veli Camii ve Türbesi, Kadıbeli Geçidi (1390 m), Bozkır Tahini, Gevnebeli Geçidi (1855 m), Taşeli Platosu, Belpınarıbeli Geçidi (1890 m), Taktak Helvası, Ermenek Baraj Gölü, Moca Geçidi (1525 m), Bardat Geçidi (1395 m), Taşhan, Sertavul Geçidi (1650 m), Karaman Arkeoloji Müzesi, Çeşmeli Kilise, Tartan Konağı, İmaret Camii, Sultan Selim Külliyesi ve Camisi, Koruk Suyu, Mogan Gölü, Çubuk Şehir Müzesi, Paşasultan Camii, Bulduk Geçidi (1380 m), Ortabeli Geçidi (1358 m), Saçakbeli Geçidi (1478 m), İnek sürüleri, koyunlar, keçiler, köpekler, şahinler, tilkiler, sincaplar, kelebekler, sinekler, Boyalı Köyü, Susuz Yaylası, Araç Kalesi, Nasrullah Köprüsü, Kastamonu Arkeoloji Müzesi, Etnografya Müzesi, Şapka Müzesi, Eğşili Pilav, Kastamonu Kalesi, Saat Kulesi, Cumhuriyet Meydanı, Atatürk ve Şerife Bacı Anıtı, Nasrullah Camii, Kel Simit, Deve Hanı ve Medresesi, Kastamonu Kent Müzesi... daha nice görkemli yerler, eski dostlar, yeni tanışıklıklar, macera dolu bir 4 hafta.

----------

Tur öncesi hazırlık aşamasında belirlenen rota ve konaklama yerleri.