b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: İç Anadolu, Türkiye’nin Tahıl Ambarı (Atkaracalar-Boyalı)

17 Eylül 2022

[bisikletle]Türkiye: İç Anadolu, Türkiye’nin Tahıl Ambarı (Atkaracalar-Boyalı)

15 Eylül 2022, Perşembe / Atkaracalar - Boyalı, 47 km (23. gün)

Oda geniş ve rahattı. Ancak saat 3 gibi bir uyandım. Sonra tekrar dalmışım. 6’da tekrar gözümü açıyorum. Eşyaları toparlayıp çantaları girişe indirip bisikleti de saklandığı yerden çıkartıp yüklenip hareket etmem 7.43. Hava serin olacağını düşündüğümden gene üzerimde dünkü giysiler var. Yani beyaz bisiklet forması, polar ve ince yelek. Kolluklar, bacaklıklar ve de buff.

Türkcan Otel-Restoran’dan ayrılıp önce ters yöne gidip alt geçitten geçerek Kurşunlu yönüne dönüyorum. 1224 m rakımdayım. Hava açık. Bugün gideceğim yer Boyalı, 45 km gibi. Dünkü yoldayım, yani Samsun yolu bu. Güvenlik şeridi tırtıllı olan cinsten. Fazla bir yer kalmıyor. Pek de hoşlanmadığım bir durum. Hele sağımda bariyerler olmayıp kanal da gelince tedirgin olmuyor değilim. Şimdilik fazla trafiği yok yolun. Bu sabah da gene iki şahin görüyorum havada. Bölgede çoklar.

Sağda Şekerler diye TIR’cıların park ettiği bir lokanta geliyor. Gurbetteki Eviniz denilmiş reklam panosunda. Sanırım arkasında da termal oteli var, İpeksoy. Sormuştum gelmeden pahalıydı oda fiyatları. Şehit ve gazi ailelerine indirim varmış, sadece %10 ama. Şunu 25 yapamadınız mı?

14 km sonra Bayramören-Araç ayırımı geldi. Saat 8.24. Hava 11,3 °C. 30 km.lik bir yolum olacak buradan. 1169 m rakımdayım. Sapmamla kuzeybatı yönüne dönüyor, yol tek şerit kaba asfalt oluyor, bölge çok çok güzelleşiyor. Her taraf yemyeşil, ağaçlık. Koyun-keçi sürüleri görüyorum. Uzaklarda ve yakınlarda. Ters ışıkta çok güzel fotograf veriyorlar. Tek hatlı bir demiryolu üzerinden geçtim. Yolcu için değil nakliye için demişlerdi. Zonguldak’la ilgili olabilir. Kömür durumları. Arada bir karşı yönden gelen minibüsler oluyor. Üzerlerinde Kurşunlu falan yazıyor. Bölgenin en büyük ilçesinin Çerkeş olduğu söylenmişti. Mavi çadırlar görüyorum. Mevsimlik işçiler olsa. Dün anlatılmıştı, ekin burada daha yeni yeni biçiliyormuş. Adana’ya göre iki ay belki de üç ay fark ediyordur.

Bir köpek, o da benden korktu. Sokak hayvanları ürkek olabiliyorlar. Çete olmayınca. 22’nci kilometrede yavaş yavaş başladım tırmanmaya, %8’le. Dün Atkaracalar’da demişlerdi, tepeyi aşıp Boyalı’ya kadar ineceksin diye. (...) Saat 9.02. 1423 m rakımdayım şimdi. Yönüm kuzey. Hava ısındı, 18,9 derece oldu. Üstümdekileri biraz hafifletiyorum. Buff+kollukları çıkarttım. Sadece polar+ince yelek var. Bacaklıkları da aşağıya sıyırdım. Cevizli sucuktan da 2 ısırık, midemin beliren açlığını dindirmek üzere. Ara sıra geçen araçlar dışında kimsecikler yok. Işık, etraf çok güzel.

Tek bir solar panel var. Hemen yakında da böyle musluk gibi bir şey, kocaman ağzı olan. Herhalde bu panelin elektriği pompayı çalıştırıp buradan su çekiyor. Bayramören Köprüsü diye bir şey gösteriyor levha. Ama derinde, 9+9 km gir çık yapmam lazım. Bir de in çık durumları olabilir. Ama fotoğrafını gördüm. Çok güzele benziyor. Gerçi 2002 yılında aslına uygun restore edilmiş. Kimi kaynakta 100-150, kiminde 250 yıllık denilmekte. Şöyle tanıtılmış: Melan Çayı üzerinde kuruludur. İki gözlü, ayakları kesme taştan, diğer kısımları ahşaptandır. Üzerinden yayalar geçebilecek genişlikte inşa edilmiştir (3,90 m genişlik, 40,40 m uzunluk). Kesme taş ayaklar üzerine kalasların bindirilmesi suretiyle farklı bir mimari tarzı vardır. Köprü, alaturka kiremit kaplı çatı ile örtülerek korunmuştur.

ÇankırıValiliği

Çam ağaçları başladı. Tepeyi çıkıyorum, 1475 m zirvesi yolun. Saat 9.07. 25,60 km geride, 20 km daha önümde var. Hava 17,5 derece burada. Ortalamam 19,8 km/s. İniyorum şimdi. Ama esen rüzgar üşütüyor. Hele de gölgelik kısımlar kesiyor bile. Sabah daha erken olduğundan güneş yatay ve tepelerden dolayı yolun çoğu bölümü gölgede. Ara sıra karşı yönden gelenler oluyor. Yolun bazı bölümleri, özellikle dönemeçlerde tek arabanın geçebileceği genişlikte. Çok dikkatli olunmalı. Öpüşme durumları olmasın!

6-7 km kadar indim. 32’nci kilometrede Bayramören sapağı geliyor. Ben düz devam ediyorum. Bayramören çukurda bir yer, 800-850 m rakımda. Türkiye'nin en az merkez nüfusuna sahip ilçesiymiş, sadece 476 kişi. Bal ve ceviz en önemli ürünleri arasında olup, yamaç paraşütçülüğünün yapıldığını okudum.

Sürekli iniyorum. Anlaşılan Boyalı’ya kadar sürecek bu durum. Yarın çıkacağım gene. Bayağı bir tırmanış olacak. Sıcaklık 16,9 °C. Üşüdüüüm... 39’uncu km.de Kastamonu il sınırına girdik, Çankırı’dan çıktık. Yani herhalde 13 km.dir iniyorum. Halen devam edecek mi bil(e)miyorum ama 730 m rakıma düştüm. Şu an 17 derece hava sıcaklığı var. Saat 9.50. Ortalamam 21,2 km/s. Muhteşem bir yerdeyim. Bu kadar güzel olabilir. Mis gibi tertemiz bir hava. Etraf çam ağaçları. Yeşilin tüm tonları mevcut. Nadiren geçen araçlar. Solumda geniş bir çayın (Melan) aktığını görüyorum, ağaçların arasından. Suyunun sesi şırıl şırıl yankılanıyor. Sağdan Köklüdere (Mendik) köyüne gidildiği gösterilmiş, 3 km içerlek. Solumda bir yalak, çeşmesinden akan sudan mataramı dolduruyorum. Ancak beklediğim kadar soğuk değil. Gelen bir köprü (Karakaya Köprüsü), altından akan derenin suyu kurumuş. %9’la kısa bir çıkış sonrası gene iniyorum, %10’la. Uçuyorum adeta. 26-27’nci kilometreden beri sürekli iniş. 2 minik tepecik çıkıldı sadece.

Melan Çayı buralarda artık Akçay ismiyle akıyor, solumda. Yolum da çaya paralel sürüyor. Suyun sesi ortalığı kaplamış. Beni gören iki köpek koşmakta, önümde ileriye doğru. Durup arkalarına bakıp beni tekrar gördüklerinde devam koşmaya. Benden kaçıyorlar. Kim-ne-nasıl korkutmuşsa. Çöllerödü diye bir dere, üstünden köprüyle geçtim. Akan çayın kolu olsa. Ama suyu yok. Kışın akıyor herhalde.

17 km.dir inmekteyim. 683 m rakımda, 45,48 km.de Boyalı geliyor. Saat 10.14, hava 22,1 °C, ortalamam 20,6 km/s. Küçük bir köy. Burada kalacağım, ortaokulda. Müdire hanım beni davet etti, eşiyle birlikte. Köy içinden geçen yolu, jandarma önünden devam ediyorum, çıkışa kadar. Google’da işaretlemiştim, ama orası değil(miş), köy içinde olduğunu öğreniyorum okulun. Dönüşte zaten okulun levhası görülüyor. Alt yola inip okul bahçesine girip, bisikleti gölgeye park edip, matematik öğretmeni olan Emre Bey ile kapıda karşılaşıyor, müdire hanımın yanına gidiyorum. Tanışma faslı, diğer öğretmenlerle tanışma, bolca sohbet, içilen çaylar...

Burası yatılı ilk ve orta okul; Boyalı Ertürk Yöndem Yatılı Bölge Ortaokulu adı. Çok güzel düzenlenmiş. Yatakhaneleri var, derslikleri var. Hepsini gezdiriyorlar. Sıra öğlen yemeğine geliyor. Bana göre bulgur+çorba+turşu. Öğrencilerle beraber yemekhanede yiyoruz. Yarının büyüklerini görmek, onları izlemek çok heyecan verici.

Yemek sonrası adaşım Mustafa Öğretmen ile okulun bisikletlerine bir göz atıp, bazılarının lastikleri patlak, onları yamıyor, bir öğrenciye bisiklet binmeyi öğretiyor, küçük çocuklara patlak yaması kestiriyoruz. Okulun bahçesinde, gölgelik bir köşedeyiz. Hepsi çok ilgili ve meraklılar. Öğretmenim diyorlar bana da. Küçükken ne/nasıl öğrenirsen öyle gider derler ya.

Saat 4’te Şeyma Hanım ve Mustafa Bey Araç’ta bir eğitime katılmak üzere ayrılıyorlar. Biz de diğer öğretmenlerle okulun arkasındaki çardakta çay içiyor sohbeti sürdürüyoruz. Okulda oyalanıyorum. Bahçesinde gruplar halinde öğrenciler var. Kimi top oynuyor, kimileri yürüyüş yapmakta. Haliyle beni de izliyorlar. Herhalde onlar için de bir değişikliktir varlığım.

Azıcık köy içinde yürüdüm. Minik bir yer olduğundan görülecek fazla bir şey yok. Hemen arkasından akan Akçay üzerindeki köprüde biraz çevre videoları çekmekteyim. Bu çay, Kastamonu-Çankırı il sınırı aynı zamanda. Yani köyün hemen arkası ve yukarıları Çankırı’ya ait. Çayın bir kolu ise Boyalı Çayı. Veya Boyalı Çayı gelip Akçay’a karışmakta.

Akşam yemeği sonrası Emre Bey çim saha maç yapmak üzere askerlerle buluşacak. Kurşunluya gidecekler. Ben de niyetleniyorum beraberinde gitmeye. Orasını da görmüş olurum diye. Ancak araçta yer olmayınca kalıyorum. Akşam beni Alperen Bey misafir ediyor, sağlık ocağı lojmanında. İçilen çaylar ve yenilen kurabiyeler eşliğinde TV’de film izliyoruz.

Boyalı Ortaokulu 0543 9597426 Emre Karataş Md. Yrd.

Atkaracalar - Boyalı

Tur tarihi: 15 Eylül 2022

Alınan yol: 47,26 km
Ortalama hız: 20,2 km/s

En yüksek hız: 56,6 km/s
Bisiklete biniş süresi 2 s 20 dk, dışarıda geçen süre 2 s 46 dk

En yüksek sıcaklık 24 ˚C, en düşük 10 ˚C, ortalama 15,3 ˚C
Yükselti kazancı (çıkış) 463 m, kaybı (iniş) 983 m
En düşük yükselti 689 m, en yüksek 1474,8 m

Garmin yol bilgileri Atkaracalar-Boyalı

Relive yol bilgileri Atkaracalar-Boyalı