b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: Marmara (Lapseki

23 Eylül 2016

[bisikletle]Türkiye: Marmara (Lapseki–Şarköy)

1 Eylül 2016, Perşembe / Lapseki – Şarköy, 58 km. (19. gün)

Biraz huzursuz bir uyku çektim, nedense. Malum hazırlıklar sonrası 8 buçuk ÖE’nin kahvaltısına iniyorum. O da malum durumda, yarım domates , 5 parça hıyar, az peynir ve reçel-yağ-yumurta.

10 feribotuna yetişmek üzere hızlandırıyorum kendimi ve Gelibolu geçişi için 3 liralık yolcu biletimi alıp velespiti sağlam bir yere bağladıktan sonra üst güvertede püfür püfür esen bir havada yarım saatlik yolculuğumu boğazı seyrederek tamamlıyorum.

10.45, Gelibolu’yu geride bırakmak üzere sahil boyunca sürüp Hamzaköy askeriyesi ve devlet hastanesinin önünden geçip ana yola bağlandım. Şimdi kuzeydoğu yönündeyim. Rüzgar tam çapraz karşımdan son derece şiddetli esmekte. Duble yol, güvenlik şeridi ve kaymak asfalt. Solumdan vızır vızır geçen Alamancılar. Sanki yarıştalar. Rüzgar öyle şiddetli ki [e] desteğini açmak zorundayım. İlerlemek mümkün değil. Üzerinde durmak bile zorlaştı. [e], 17 km/11.40, % 20’yi tükettim bile. Hava bulutsuz, az bulutlu, güneş var ama rüzgar serinletiyor. Hatta bulut arkasına geçtiğinde serin bile oluyor. Solumda uzakta Saroz Körfezi, sağım tarlalar, kimi sürülmekte, kimi biçilmekte, kimi sulanmakta. Güneyli sapağı geçiliyor, bir süre sonra Koruköy sapağı geliyor. Solda bir balık lokantası var. Bir keresinde geçerken buradan Firuzan’la orada durmuş çay içmiştik. Ve hafif inişli çıkışlı bol rüzgarlı bu yol sonunda Şarköy ayırımına geliyor. 25 km gibi bir yol kaldı hedefime. Hani 3. geçişim ve her seferinde hangi yöne gidersen git rüzgar nedense hep karşıdan esiyor burada, bisiklet dostu hiç değil :))

Şarköy yönüne sapınca şöyle 2 km sonra Kavakköy geldi. [e], 34 km/12.50, % 40 tükendi. Bir geçişimizde burada durmuş, hoş sohbet insanlar tanımıştık. Bu sefer de duruyorum. Elektrikler kesik, çaycı tost yapamıyor. Ben de yanımdakiyle (peynir-ekmek) biraz bastırıyorum açlığımı, soda-ayran-kahve-çayla (5,5 TL). Masama, sonradan adının Ali olduğunu öğreneceğim bir bey oturuyor. Gazete okuyor ve sigara sarıyor. Birazdan bir sebeple sohbete başlıyoruz ve neredeyse kahvede geçirdiğim 1 saat boyunca ülkenin ve etrafındaki durumuna ilişkin son derece aydın, bilgili ve bilinçli bir kafa ile karşılaşıyorum. Aslen Artvinli ama uzun yıllardır bu bölgede yaşıyor. Karayollarından emekli, oğlu üniversite mezunu, dört dörtlük bir insan. Nasıl mutlu oluyorum, kırsal kesimde bu denli bilinçli insanlar gördükçe.

Kavakköy geride kalalı çok oldu. Şarköy’e 24 km diyordu. Yönüm kuzeydoğu, rüzgar hep karşıdan esiyor. Güneş var ama bulutlar biraz daha arttı. Dar bir yol, bir de çimento kamyonu malını yol kenarına akıtarak gitmiş, tam bir rezalet. Ve tırmanış başlıyor. Yükseliyorum yükseliyorum. Yanımdan geçen arabalar, karşıdan gelenler, çimento kamyonları, kum kamyonları vs gelip geçmekte. [e], 44,5 km/14.44, % 60 tükendi. Yeniköy mezarlığı kenarındaki çeşmeden tazelenen su ve tırmanmaya devam. Bu şekilde 315 m’ye kadar yükseliyorum, 10 km tırmanarak (15.15/51,5 km). Bataryamda da 2 çentik kaldı (% 40). Sağımda şarapçılıkla ilgili gözüken bir yer. Kapısı işin ciddiyetini göstermekte, Chateau Kalpak Vineyards. Nihayet iniş başlıyor. Mermi gibi inen bisikleti esen sert rüzgar karşısında zor zapt ediyorum. Ve Şarköy de görünüyor. Kaymakamlığın yanından geçip deniz kenarına doğru inip Cumhuriyet Meydanı’na doğru pedallıyorum. Kendime kalacak bir yer bulmalıyım. ÖE burada yok. Derken yanımdan motosiklet üzerinde geçen bey ne yapmak istediğimi sorunca, yer aradığımı söyleyince gel beni takip et diyor ve Veis dondurmacısı önüne kadar götürüyor. Tanışıyoruz, adaşım Mustafa Veis, işletmenin sahibi , bisikletçi, sporcu, samimi, konuşkan. Bisikletçiler bende kalır, istersen bir boş ev var, kalabilirsin. Çaylar, kahveler, bitki çayları, umre ziyareti, Şarköy, eski dükkan, yeni yer, dondurma, doğal lezzetler... düşünüyorum da ne kaldı konuşmadığımız.

Şarköy. MÖ 750-550 yılları arasında Yunanlılar Traklarla karşılıklı anlaşarak il kıyılarında koloniler kurmuşlardır. Kipert’in antik haritasına göre, il sınırları içinde ve Marmara Denizi kıyısında kurulan koloniler batıdan doğuya doğru şunlardır: Heraklea (Eriklice), Hora (Hoşköy), Ganos (Ganoz), Bizatnhe-Panion (Barbaros). MÖ 168-MS 395 yılları arasında bölgeye Romalılar hâkim olurlar. Bu dönemde yöre, yarı bağımsız yaşamış Trak kavimleri Romalıların hâkimiyetine uzun zaman direnmişlerdir.

Şarköy’ün bugünkü yerinde Antik ve Bizans devri haritalarında Tristatis, Agora gibi oturma yerlerine rastlanmaktadır. Rumeli’yi fetheden Orhan Bey’in en büyük oğlu Süleyman Paşa zamanında Şehirköy diye anılan adı, buraya Anadolu’dan göç eden Yörük Türklerin ağzında, şehirden Şar’a dönüştürülmüş ve Şarköy diye söylenmiştir.

Süleyman Paşa 1354 tarihinde Gelibolu’yu aldıktan sonra Şarköy ve Mürefte’yi alamadan fütuhatını Tekirdağ’a uzatmıştır. 1356 tarihinde ani ölümünden önce Şarköy’ü de fethetmiştir. Süleyman Paşa’nın ölümünden sonra Şarköy’ü Bizanslılar tekrar geri almışlar ise de, I. Sultan Murat tahta geçer geçmez 1362 yılında Şarköy’ü yeniden almıştır. Osmanlı Türklerinin Rumeli’yi almalarını sağlayan kuvvetlerin başında Yörükler, onlardan kurulmuş Yayalar ve Müsellemler gelir. Sultan Orhan zamanında başlayıp Fatih’e kadar, gittikçe hızı azalarak süregelen ve büyük Yörük akını, çok kısa zamanda il topraklarını kolayca doldurdu ve Türkleştirdi. Örneğin; Araplı (İğdebağları) Köyü Suriye Yörükleri tarafından kurulmuştur.

ŞarköyBelediyesi

Daha sonra boş dediği eve yerleşip, duş alıp, evde kalan Dinçer ile tanışıp yemek için dışarıya çıkıyorum. Şöyle bir kısa çarşı turu atıp Çarşı Lokantasında yoğurtlu kızartma+az kuru az pilav+su=15 liraya karnımı doyuruyorum. Ve turlamaya devam. Sahil buyunca giden bir kumsal var. Biraz da diğer yöne baktıktan sonra Veis Dondurma Evinde nefis bir dondurma tadıyorum. Gerçekten Mustafa Beyin dediği gibi bir lezzet. Doğal meyve kullanıyorlar. Topu 1,5 lira. Bu dondurma İstanbul’da olsa büyük sükse yapar. Daha sonra adaşımla internet, BS ile biraz bilgi paylaşıp pastanede oturmaktayız. Pastane bir hayli dolu, müşterisi çok. Yer güzel, büyük, personel genç, lezzetler mükemmel.. eh daha ne olsun.