b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: Marmara (Yenice

14 Eylül 2016

[bisikletle]Türkiye: Marmara (Yenice–Çan)

19 Ağustos 2016, Cuma / Yenice – Çan, 24 km. (6. gün)

Bugün yolum uzak olmadığından aceleci değilim. Çan, 25 km gibi bir mesafede. Üstelik de yokuş aşağı neredeyse. Kahvaltıya 8 buçuk gibi indim. Bir tabağa biraz zeytin ve peynir koymuşlar, bir yumurta ve az salça. Bir fincan çayla salonun dışında bir yere yerleşip kahvaltıya takılıyorum. Salça olayını kahvaltıda denemiştim. Gerçekten güzel oluyor. Bu biber salçası, domates gibi ekşi değil. Ardından yağ+bal (babamdan miras bana) karışımını da mideye indirip, odadan eşyaları giriş katına taşımak, bisikleti de merdiven altından çıkarıp yükledikten sonra, güneş koruyucuyu da sürüp pedalları döndürmem 9.40 gibi oluyor. Hava biraz kapalı, hafif bulutlar var, güneş daha tam görünmüyor. Serinlik iyi geldi ama. Yenice’nin girişi ve çıkışı arası 5 km’lik yol kaymak asfalt, sonra gene yamalı asfalt başlıyor. Yol da aşınmış, biraz hoplaya-zıplaya durumları.

Bu yolun haliyle trafiği var. Sabah da olsa araçlar geçmekte. Neyse sağda bir güvenlik şeridi, oradan sürüyorum. TIR’lar da çalışıyor bu hatta. Galiba seramik malzemesi taşıyorlar. Çan, Kale Grubu’nun merkezi.

Solumda bir gölet. Etrafında bir iki çadır kurulmuş. Balık mı avlıyorlar bu saatte? Çevrem çok güzel, çam ağaçları, inekler otlamakta, keçiler ağaçların filizlerini kemiriyorlar. Hava halen kapalı, güneş de var, bulut da. 7 km kadar sonra bir tırmanış geldi. Ve 1,5 km kadar sürdü, sert değil, 431 metreye yükselindi. Ve ardından gelen iniş, neredeyse 4 km. Yolun durumu daha iyi olsa bırakacağım bisikleti serbest ama sürekli yamaları, çukurları ve arkadan gelenleri kontrol ederek inmek, yani!

Aniden 020 hata kodu veriyor Steps. Kapa-aç-kapa-aç yapıyorum ama tekrarlıyor. Olacak iş mi bu? Nedir acaba bu kodun açıklaması. Kafamdan 1001 durum geçiyor. Ya çözemez geri dönmek zorunda kalırsam? Duruyorum (mecburen). Tekrar kapa-aç yapıyorum. Bu sefer düzeliyor. Off, içim ferahlıyor. Demek hareket halindeyken yapmamak lazımmış. Beyin zaten bir yığın şeyi hesaplayıp duruyor, bir de sen kapa-aç yapıyorsun. Ambale ediyorsun :)) 020: Batarya ve motor arasında iletişim kopukluğu demekmiş.

18,5 km’de sağda lokanta var, aç olanınız varsa burada durabilirsiniz. Benzinci de var, ihtiyaç molaları için. Bir ara durup ÖE’yi arayıp yerimi ayırttım, 30 TL ama kahvaltı yok. Ve tekrar sele üzerine çıkıp fazla uzak olmayan Çan kavşağına geliyorum. Yarın bu noktadan Kazdağıları’na geçeceğim. Sağdan 1,5 km’lik bir inişle Çan’a girdim. Biga’ya sağdan devam ediliyor. Bense düz, tarif üzerine sağa sapıp ÖE’yi bulmam zor olmuyor. Özgür Bey kaydımı alıyor, ödeme kartla. Ancak oda 4. katta. Uff anam uff. Acele etmiyorum ve girişteki masaların birine oturup Özgür Beyin yeğeni Oğulcan ile ahbaplık başlıyor. Haliyle bisiklet dikkatini çekmiş, sorular... cevaplar... Aşçı olmak istiyormuş ve bu sene liseye, meslek okuluna gidecek ve gastronomi okuyacakmış. Ben de üniversiteleri anlatıyorum ona, mesleğin cilvelerini vs vs.

Odaya taşınma, duş, biraz uzanma, az tabletten haber okuma... falan derken 5’e kadar oyalanıyorum. Güneş biraz azalsın bekleyişindeyim.

Çan’ın kuruluş tarihi hakkında kesin bilgiler yoktur. İlçe sınırları içinde bazı antik kalıntıların bulunması burasının çok eski dönemlerden beri bir yerleşim yeri olduğunu göstermektedir. Etili köyü yakınlarındaki Antik Kallikolone Kentinin üç tanrıça arasında güzellik yarışması yapılan yer olduğu söylenmektedir. Homeros da Ares’in Troyalıları bu tepeden saldırttığını yazar. Roma döneminde Sergis adıyla bilinen yöre, 14. yy’da Osmanlı topraklarına katılmıştır.

ÇanKaymakamlığı

Karnımı doyurmak için çıktım sokağa. Tarif üzerine gittiğim yerde fazlasıyla et-kasap... falan var. Pek bana göre değil. ÖE’nin yakınındaki İkram Lokantasında taze börülce+az pilav+çoban salata+ayran=15 TL ile güzelce doydum. Lezzetliydi, fiyatı da hiç fazla değil. Bir geniş daire çizmek üzere lokantadan ayrılıp ortası ağaçlı ana caddede ilerledikten sonra Eti’nin bir çikolatasını ilk defa tadarak, ortadaki Nokta kafede bir sade (3 TL) ile az etrafı seyrederek, bir iki telefon yaparak zaman öldürüyorum. Sonra yürümeye devam ve daireyi tamamlayıp ÖE’ye geri dönüş. Dikkat çekici miktarda ekmek fırını vardı, kasap-et olayı da önemli burada ve de “Aileye Mahsus” durumları epey geçerli. Pek çok yerde bu yazıya rastladım.

Eski dönemlerde hayvancılıkla geçimini temin eden yöre insanı yerleşim yerinin çukur bir vadide yer alması ve yoğun bir sis tabakasının bulunması nedeniyle, hayvanlarını sisli havalarda bulabilmek için her birine çan takmış ve fazla miktarda çan ihtiyacı nedeniyle bölgedeki tüm çan satıcıları buraya geldiğinden haftada bir gün “Çan Pazarı” adıyla pazar kurulmaya başlanmıştır. Bu sebeple yörenin Çan Pazarı olarak anılmaya başlandığı, zamanla Çan adının bu şekilde oluştuğu söylenmektedir.

ÖE’de Oğulcan ile sohbete devam ederek, sonra kayıtları BS’ye yükleyerek..., yarınki dağ yolunun merakı ve heyecanı içindeyim.