b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: Marmara (Tavaklı İskelesi

20 Eylül 2016

[bisikletle]Türkiye: Marmara (Tavaklı İskelesi–Ezine)

28 Ağustos 2016, Pazar / Tavaklı İskelesi – Ezine, 27 km. (15. gün)

Gece gelen araçla uyandım, sonra biraz döne döne uyudum. Sabah dalmışım ve uyanmam neredeyse 9’da oldu. Yola gideceğim tembelliğe yer yok, çık yataktan! Şahan çoktan uyanmış, kahvaltıyı etmiş sulama işine başlamış bile. Ben de hazırlığımı yapıp, eşyalarımı toplayıp koşuyorum kahvaltıya. Mutfak sorumlusu hanım gelmiş hazırlamış her şeyi. Bir de tavada yumurta istiyorum kendisinden. Yumurta sanki kahvaltının tacı :)) Güzelce dün aldığımız simitle doyuruyorum mideyi. Son kalan işleri de yaptıktan sonra kamptan ayrılmamız 10.50. Ben Ezine yönüne sola, Şahan Bodrum yönüne sağa saparak ayrılıyoruz. Adios amigo.

Hava rüzgarlı, bulutlar zaman zaman güneşi gölgelemekte. Yolda fazla araç yok. Ara sıra geçenler dışında güzelce pedallıyorum. Rüzgardan dolayı [e] desteği devrede. Çıkmadan Ezine ÖE’yi aramıştım, ama yer yokmuş. Hoppala oldum, acaba önceden mi aramak lazımdı? Neyse 2 otel varmış, onları deneyeceğim.

Kestanbol Kaplıcaları’na geldim. Buradan soldan gidilirse Alexandria Troas antik kentine, aynı zamanda Dalyan ve Bozcaada’ya geçmek için Geyikli İskelesine ulaşılır. Günlerdir geziyorum ve her yer kaplıca. Burası da Kestanbol Kaplıcaları. Kaplıcanın 73 derece sıcaklığındaki suyu, demir ve kalsiyum içermektedir. Bu sudan, romatizma, nefrit, kadın hastalıkları ve solunum yolları rahatsızlıkları olan hastalar şifa görmektedirler. Ayrıca nekahet döneminde vücudu kuvvetlendirir ve kemikleri düzene sokar.

KaplıcaOtelleri

Ve buradan yol tırmanmaya başlıyor. % 10’ları buluyor, hatta bazı yerlerde 14’e bile çıkıyor. Ama uzun değil bu sertlikler. Fakat güzelce 151 metreye çıkartıyor beni. Hava bulutlu, güneş de var. Bugün de gene rüzgarlı. Kuzeybatı/kuzey yönüne giderken yandan, batıya doğru giderken arkadan esmekte.

Körüktaşı’na doğru inen yol sonrasında değişiyor, minik bir tırmanışın ardından genişledi. Köy yolundan gidişli gelişli, şeritleri çizilmiş karayoluna dönüştü. Sağda bir güvenlik şeridi ama pek kullanılacak gibi değil. Asfalt kaba, hani şu ziftin üzerine serpilen ve ezilen mıcır taşlarından. Bu asfalt üzerinde bisiklet çok rahat kaymıyor, sürtünmesi fazla. [e], 15. Km/11.50, ilk % 20 tükeniyor. Hava bulutlu ve rüzgarlı, ters esiyor. Desteği kullanmak zorundayım. Zaman zaman rüzgardan dolayı serin de oluyor. 11.54, Kemallı’yı geçiyorum. Dün buradaki yağhaneyi gezmiştik, hatırlarsanız. Geleneksel yöntemle yağ sıkılmakta.

Bir tarihte Firuzan’la bu yolun bir kısmını pedallamıştık. Bozcaada’dan çıkmış Arıklı’ya gidiyorduk. Geyikli’deki köpek takılmıştı peşimize, üzülmüştük bu kadar koşmasından. Silkelemek için yokuş aşağı hızla pedallayarak arayı açıp ancak geri dönmesini sağlayabildik. Çok oluyor, köpekler dost görünce hemen benimsiyorlar ve peşinden geliyorlar. Zaman denilen şey çok hızlı akmakta. Kıymetini bilin!

Ezine öncesi bir benzincide içilen soda ve son 6 km’yi de pedalladıktan sonra Ezine’ye girmiş oluyorum. Bir kere daha şansımı sınamak üzere ÖE’ye uğruyorum ama değişen bir şey yok. Sonra Altanlar Oteli’ni deniyorum. 50’den 40’a iniyor, oda kötü değil. Tamam diyor ödemeyi yapıyorum. 2 saatte geldim Ezine’ye. Saat daha 1 bile olmamış. Odanın temizliğini beklerken bir ilçe turu atıyorum. Pazar olmasından dolayı dükkanlar kapalı. Bir yerlerden davul zurna sesleri gelmekte. Akşam yemeği için de lokanta arayışındayım. Tek seçenek çıkıyor önüme, 24 saat açık bir yer. Herhalde burası olacak. Sonra Baransel Oteli’nden de fiyat alıyorum. Burası 50 istiyor. 2 yıldızmış ama pek de farkı yok. Biraz oturayım, sokak arasındaki kıraathanede 2 bardak çay eşliğinde, haberleri de internetten kontrol ederek. Fırat Kalkanı denilen harekat maalesef bir askerin ölümünü getirmiş. Yanlış politika sonucu TR’yi savaşa soktular, başkalarının hayatı üzerinden ne de kolay kararlar alabiliyorlar. Off off off, korkunç!

Oda temizlenmiş, yerleşiyor, duşa giriyor, notları aktarıyor... Camdan geçen düğün alayının davul-zurna sesi içeriye girmekte. Ve çıkıyorum sokağa.

Sokak aralarını dolaşıp, yarın kurulacak pazar yerine, peynircilere, aniden başlayan bir kavgaya tanık olup, bakkaldan alınan Cumhuriyet ve sonrasında Yıldız Lokantasında az pilav+kuru+çoban s.+ayran=20 TL ile akşam yemeğini aradan çıkartmak (lokanta sahibi bir zamanlar Küçükkuyu’da çalışmış. Oranın durumunu ilk ağızdan dinleme fırsatı oluyor), BİM’den bir iki tatlı alıp ÖE’nin bahçesinde sade kahve (2,25 TL) eşliğinde gazeteyi okumak şeklinde sürüyor. Sonra hava kararmaya başlayınca otele geri dönüyorum. Burası sıcak ama, nerede o deniz kenarındaki serinlik.

Ezine. Antik çağlarda şimdiki askeri kışlaların üzerinde bulunan Çaltıkıran Tepe'de kurulmuş bir yerleşim merkezidir. Bu yerleşim merkezi Malazgirt savaşından sonra Danişment Türklerinin Anadolu’nun batısına yerleşmeleri sırasında çıkan muharebede tahrip edilmiştir. Türkler eskiden kurulmuş olan yerin yanında Danişment adı ile yeni bir yerleşim merkezi kurmuşlardır. Mahalli rivayetlere göre Danişment Türklerinin Beyi olan Abdurrahman Bey, şimdiki Ezine’nin bulunduğu yerin güney kenarında Ulu Camii inşa ettirmiştir. Caminin yapılışının amacı cuma namazının kılınması ve bu vesile ile civar köylerin halklarının haftada bir kez merkeze inerek kaynaşmanın sağlanmasıdır. Zaten aynı rivayete göre ‘Ezine’ kelimesi de Farsça ‘da ‘Cuma’ anlamına gelen ‘Azine’den türemiştir. Ezine isminin bir süre “İğne” şeklinde telaffuz edildiğine dair rivayetler de vardır.

Vikipedi