b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: Pergamon ve Sagalassos (Biga

28 Nisan 2019

[bisikletle]Türkiye: Pergamon ve Sagalassos (Biga–Yanıklar)

26 Nisan 2019, Cuma / Biga – Yanıklar, 73 km (4. gün)

Sokağın gürültüsü fazla geliyordu odaya, mecburen kapalı pencerede uyudum. Bir ara uyandım, 5 buçuk gibi, sonra tekrar yatıp 7’de ayaklandım. Ağır ağır toparlanıp kahvaltıya inmem 8’i az geçe. Salon boş, bir hanım tek başına kahvaltı ediyor. Günaydınlaşıyoruz, laflaşıyoruz. Baktım sohbet sürüyor masasına oturuyorum. İzmirli, beyi daha kalkmamış. Biraz İstanbul’un kalabalığından, biraz İzmir’in havasından, biraz ÖE’lerin durumundan... laflıyoruz.

Kahvaltı self servis, tabağıma zeytin ve peynir, bir de yumurta alarak başlıyorum. Zeytinler güzel, fazla tuzlu değil. Peynir taze beyaz peynir, o da tuzsuz. Fazla abartmadan karnımı doyuruyorum. Hafif mideyle çıkmak iyi oluyor.

Eşyaları yükleyip yola çıkmam 8.40. Resepsiyondaki beyin yol tarifiyle arkadan gidip, köprüyü geçip Çan yoluna bağlanmış oldum. Hava puslu, biraz serince. Bacaklarımın yarısı kapalı. Üzerimdekiler hafif kalsa da terlemektense az üşümek daha iyi. Yol bölünmüş, asfaltın durumu iyi, güvenlik şeridi de var. Garmin de 0 eğim gösteriyor. Eco’dayım, 20-22 km/sa hızla ilerliyorum. Güneybatı yönündeyim. Rüzgar yok sayılır, eserse de sol çaprazımdan bana doğru. Geçenler var, kamyonlar, özelikle damperliler çokça. Çokça dediğime oldukça demek daha doğru olacak.

Güneş öğlen çıkacak, Meteo’dan öğrendim. Bir iki çeşme geldi geçti (13. km). Ara sıra karşıdan gelenlerin selamlama kornaları. Bölge yeşil, keyifli bir coğrafya. 14 kilometredir sıfır eğimle sürüyorum. Katrancı diye küçük bir köye geldim. Yolda hayli ezilmiş kirpi var, çok fena! Ama etraftaki kuş sesleri çok güzel. Kırlangıçlar vardı demin. Hatta Biga’da da bir sokak içinden geçerken kırlangıçlar görmüştüm. Onlar alçaktan uçuyorlar, hızlı bir şekilde. Yolda çeşmeler geçtim, 15,5. km’de üç tane daha var. Anlaşılan suyu bol bir bölge. Ohh be... hafiften güneş çıktı, biraz içim ısındı. 10 metreden başlamıştım daha yeni 41 oldu. 30 metre ancak yükseldik. Şimdilik düz seyreden bir yol. Saat 9.48, 21,2 km pedallanmış, Çan’a 8-9 km en fazla kaldı. [e] 26,6 km/10.03/%20 harcandı.Ancak şimdi 50 m rakıma geldik. Hacılar köyünden geçiyorum.

Çan’a yaklaştığım ticari binaların çıkmasıyla belli oluyor. İlçe yazısı önünde çekilen bir hatıra fotosu (10.15) ve Çan’ın hafif dışından geçen bu yolun geldiği göbekten sola döndüm. 30 km oldu çıkalı, biraz kaideyi dinlendireyim. Buralarda neresi olur? Merkeze girmek istemiyorum. Çıkışta solda bir mekan gözüme ilişiyor. Terasında oturan bir kaç genç. Velespiti duvara dayayıp ben de boş bir masaya yerleşiyorum. Servis yapan kız sıkma portal var diyor ve 6 liraya bir bardak geliyor.

Bugün Yanıklar köyüne, Gülefza arkadaşımın keçi çiftliğine gidiyorum. Köy Bayramiç yakınlarında. 75 km gösteriyordu bikeroll. Telefonuma gelen mesajda Gülefza aramamı istiyor. Konuşuyoruz ve ayrıntılı bir yol tarifi alıyorum.

Çan’dan bir yokuşla ayrılıyorsun. Şöyle 1,5 km’lik bir tırmanış. %7-8, hatta 10 da göründü. Teknik okuldan sonra hafifliyor ama. Yokuş bitip sağdan Çanakkale yönüne dönmemle güzel yol kendini dalgalı tek şeritli bir yola bırakıyor. Güvenlik şeridi de berbat durumda. Ve araçlar öyle hızlı ve yakınlar ki, mecburi iniyorsun kenara. Neyse ki -2 ile iniyoruz. Fazla çevirmene gerek yok.

Bayramiç sapağını kaçırma demişti. Hemen gelir sanıyordum ama git git gelmedi. Kazdere geçildi, sağda uzakta bir termik santralin dev bacası göründü. Demek burada da var. Ama gelirken kömür kırıp paketleyen iki işletme görmüştüm. Bölgede kömür var ise termik santral da oluyor. [e] 42,9 km/11.19/%40 harcandı.

Sağda bir tali yol, üzeri çam kozalaklarıyla kaplı. Kurutmaya bırakılmış herhalde. Çıt çıt sesler geliyor. Ancak bir levha dikili ve tohumla ilgili bir şeyler yazılmış. Belki de köylünün değil orman idaresinin bunlar.

Ve Bayramiç’e sapmamla ana yoldan kurtuluyor köy yoluna giriyorum. Trafik hafifledi burada. Ama sıfırlanmadı. Coğrafya çok güzel. Hava tertemiz. İnişli çıkışlı bir yol. [e] 57,5 km/12.18/%60 harcandı. Fakat damperli trafiği var. Yani bu adamlardan hiç kurtuluş yok mu? Öyle de hızlılar ki. Bazılarının arkasından yuh çekiyorum. Yol bozuk satıh durumları. [e] 62,2 km/12.38/%80 harcandı. Normal‘le gidiyorum. 286 metredeyim ve devam tırmanmaya.

Muratlı köyüne kadar indik çıktık, hiç düz olmadı yol. Deve sırtı. 366 m rakıma gelindi. Ve burada benim ilk batarya bitti (5 km’lik güç kalmıştı). Yeniledim (63,7 km/12.53) ve %7 yazan yokuştan aşağı saldım kendimi. Nasıl deniliyor: saldım Mevlam kendimi çayıra. Yok öyle değil böyle:Saldım çayıra Mevla’m kayıra. [Atasözü] – İyice bakılması gereken, dikkat isteyen bir işte, istenilen dikkatin gösterilemeyeceğini belli etmek için kullanılır. Bundan sonrasına ben bakamıyorum, Tanrım gerisi sana emanettir.

Taze enerji ile ve de fazla yol kalmadığını bildiğimden Normal’le pedallamaktayım. Haliyle tepeler daha hızlı ve kolay çıkılıyor.

Nihayetinde Yanıklar levhasını görmemle sola, çamlık bir yola sapıyorum. Çekilen iki video ve Gülefza’nın tarif ettiği elektrik direklerindeyim. Tam bu sırada arıyor: “Sola sap ve toprak yoldan çiftliğe gel.”

Bozuk bir yolda dikkatlice yuvarlak taşların üzerinden kaymadan çiftlik kapısından uzaklarda bana el sallayan arkadaşıma doğru gitmekteyim. Güzel bir yere benziyor. Uzundur görüşmemiştik. Keçi hikayesini soracağım, nereden çıktı bu merak?

Çaylar, börekler, kurabiyeler, sohbetler, aradaki kayıp zamanı telefi ederek iki saat konuşuyoruz. Arazi çok büyük, 500 dönüm. Keçilerin sütü organik. Bölge 20 yıldır ekilmemiş. Kirlenmemiş tarım ilaçlarıyla.

Üstümü değiştirmek üzere misafirhaneye geçiyorum. 4 odaları var. Geniş mekanlar. Duş alıyor, notları yazıyor, biraz da uzanıyorum.

Neredeyse kaçıracağım, 5 demişlerdi, saat 5 buçuk olmuş. Keçilere gidilecekti. Hemen toparlanıp arkadaşlarımın yanına koşturdum. Yavru bir kangalları var; Badem. Annesini yakın zamanda bir araç ezmiş. Çok üzücü. Ancak kaza mı kasıt mı, biraz şüpheleri var. Köylüler tuhaf olabiliyorlar. Davranışları bazen şaşırtıcı! Aslında şehirden gelip köye yerleşince bu insanlarla muhatap oluyorsun, mantaliteleri çok farklı. Dikkatimi çeken aşırı materyalist olmaları. Benciller ve fırsatçılar. Burada araziyi satarken bile “ama evimi de alırsan” şartıyla. Ev dediği yıkık dökük bir yer. Böylecene ahır bile olamayacak yerleri de yanına katmaya çalışıyorlar(mış).

Bu kadar keçiyi ilk defa bir arada görüyorum. Tekeler ayrı bir yerde. Yavrular ayrı gruplanmış. Yeni doğanlar, meme emenler ayrı. Bir de geçimsiz olanlar birbirinden uzaklaştırılmış. Gelip gelip boynuz atıyorlarmış birbirlerine. Yani hayvanlar da insanlar gibi birbirleriyle kolay geçinemiyorlar. Üstünlük kurma, yiyecekte öncelik kapma...

Sütler salınıp soğuk hava deposuna gönderiliyor, mandıraya; orada peynir ve taze süt olarak satışa hazır ediliyor. Uğraştırıcı-yorucu bir iş ama meraklısına iyi geliyor. Dişiler makbul, süt veriyorlar. Erkekler sadece çiftleşmede işe yarıyor. Yani erkeklerin yolu kesimhane oluyor. Arkadaşlarım ancak bu işle uğraşmıyorlar. Yani kurbanlık keçi vermiyorlar. Hikayeleri bununla bitmiyor tabii. Bu işler dışarıdan göründüğü gibi kolay değil. Bürokrasi, zorlukları, çalışacak adam, onların sorunları... Türkiye’de iş yapmak hiç kolay olmadığı gibi teşvik edici de değil. Bunu her alanda görüyorum.

Akşam yemeğine Gülefza, kocası Tekin ve oğlu Osman ile yuvarlak masanın etrafındayız. Bu kadar keçilerin içinde olunca insanın midesi et istemiyor diyor Gülefza. Sofrada her şey yeşil J Yemek sonrası içilen bir kahve eşliğinde bolca sohbet ediyor, ben bisi turlarını anlatıyor, onlar keçilerini, arada okul yıllarına dönüyor, o nerede bu kiminle şeklinde eski arkadaşların kulaklarını çınlatıyoruz.

Saat 10’u geçmekte. Kahvaltı 8 buçukta. Ben müsaadenizle odama çekiliyorum. Hava serinledi. Termaller can kurtarıyor. Sıcacık giriyorum yatağa. Biraz tablette sörf yaptıktan sonra gözlerim kapanıyor.

Tarihte Bugün, 26 Nisan 1937: Guernica Bombardımanı; İspanya İç Savaşı

sırasında Bask şehri Guernica'ya yapılan, geniş çaplı yıkıma ve pek çok sivilin ölümüne sebep olan hava saldırısıdır. Alman Luftwaffe kuvvetlerine bağlı "Condor Legion'a (Kondor Lejyonu)" ve faşist İtalyan yönetimine ait "Aviazione Legionaria'ya (Lejyoner Hava Kuvvetleri)" ait uçakların gerçekleştirdiği saldırının askeri adı Operation Rügen'dir.

Guernica, Pablo Picasso

Guernica olayı kısa sürede, savaş sebebiyle sivillerin acı çekmesinin sembolü haline geldi. Pablo Picasso 1937'de Guernica isimli tabloyu, olaydan etkilenerek çizdi. Tablo 1937 Dünya Fuarı'ndaki Cumhuriyetçi İspanya pavyonunda sergilendi. İspanya'nın demokrasiye yeniden dönüşü sırasında bu tablo, Bask milliyetçiliğinin sembollerinden biri haline geldi.

Vikizero

Biga - Yanıklar

Tur tarihi: 26 Nisan 2019

Kat edilen mesafe: 73,88 km.

Ortalama hız: 18,3 km/sa.

Bisiklete biniş süresi 4 sa 02 dk., dışarıda geçen süre 4 sa 54 dk.

En yüksek sıcaklık 32 ˚C, en düşük 16 ˚C, ortalama 23,3 ˚C

İrtifa kazancı (çıkış) 997 m, kaybı (iniş) 770 m.

En düşük irtifa 23 m, en yüksek 362 m.

Garmin yol bilgileri Biga-Yanıklar

Relive yol bilgileri Biga-Yanıklar

Relive 'Morning Apr 26th'

Yanıklar Organik Keçi Çiftliği 0530-2369525 Müşt. Hiz.

08.40

Korkuluk

Hava puslu, biraz serince. Bacaklarımın yarısı kapalı. Üzerimdekiler

hafif kalsa da terlemektense az üşümek daha iyi...

Şifalı ama ortalığın durumu?

Yol bölünmüş, asfaltın durumu iyi, güvenlik şeridi de

var. Garmin de 0 eğim gösteriyor...

Kömür varsa...

Çanakkale yönüne dönmemle güzel yol kendini dalgalı tek şeritli
bir yola bırakıyor. Güvenlik şeridi de berbat durumda. Ve araçlar
öyle hızlı ve yakınlar ki, mecburi iniyorsun kenara