b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: Friglerin İzinde (Kütahya-Bozüyük)

22 Temmuz 2021

[bisikletle]Türkiye: Friglerin İzinde (Kütahya-Bozüyük)

20 Temmuz 2021, Salı / Kütahya - Bozüyük, 78 km (10. gün)

Erken uyandım erken çıktım yola, 7’de sele üzerindeyim. Çok güzel bir serinlik var, püfür püfür esmekte. Ana yola bağlanmak çabuk ve kolay oluyor. Eskişehir yönüne sapıyorum, kuzeydoğu oluyor. Bugün bayramın ilk günü. Yol güvenlik şeritli. Ama çok da araç geçmekte. Birazdan Eskişehir sağdan ayrılıyor, ben düz Tavşanlı yönüne doğru devam ediyorum. Bozüyük hedefim, 80 km gibi. 940 m rakımdayım. Asfaltın durumu iyi. Kütahya'ya geldiğim cinsten, kaymak asfalt. Ama araçlar acayip hızlılar, sanırsın yarışa çıkmışlar. Vın diye geçiyorlar yanımdan. 11’inci km.de ayrılacağım bu yoldan. Solumda Dumlupınar Üniversitesi geçiliyor.

10’uncu kilometredeyim. O da ne, kaza mı? Arabanın biri yola dik vaziyette duruyor. Araçlar yavaşlamakta, aradan geçmeye çalışanlar, inip itmeye yardım edenler. Tuhaf bir durum söz konusu. Yanına geldiğimde arabanın burnunun parçalandığını görüyorum. Şoför arabayı kenara yanaştırmaya çabalıyor. İçindeki yolculardan olsa, bir kadın telaşla, şaşkınlık içinde dizini dövmekte… Dedim size, çok hızlı gidiyorsunuz!

11 oldu ama sapak mapak görünmüyor. İçime de bir şüphe düşüyor, acaba KGM haritada yanlış yapmış olabilir mi? Olacak iş değil. Gerçi dün DSİ’deki güvenlikçi de bu yoldan habersizdi. Kafamda senaryolar oluşuyor. Ne yaparım? Tavşanlı’ya mı giderim, orası 39 km, yoksa döner DSİ’ye mi giderim? Yok ya, 3 kat eşya taşıyamam bir daha. Bu şekilde pedallamaktayım. Sağdan, bir yan yoldan gelen motorcuya soruyorum, az ileride diyor sapak. Ohhh ediyor içim.

[e] 14. km/07.45/%20 harcandı/R: 1054 m/21,3 °C. %1 ile sürüyor yol. 17’inci kilometre Bozüyük diye sapmamla (62 km demiş) bu yoldan kurtuluyor, tek şeritli, kaba asfaltlı bir dağ yoluna giriyorum. Bu daha sevimli. Ama bu yolun da ne çok geleni gideni varmış. Herkes Bozüyük’e buradan mı gidiyor? Böyle 4-5 araba peş peşe takılmışlar, konvoy gibi geçiyorlar. Kuzey yönündeyim. Saat 07.57. 1029 m rakımdayım. 22,3 °C, 19,7 km/sa ortalamam. Güzel bir coğrafya burası. Hafiften çıkacağım, şöyle 1200 m.ye, ardından bir daha 1400 m.ye ve sonrası tufan.

İçi dışına çıkmış bir kaplumbağa yatıyor yol kenarında. Bolca Tofaş geçiyor solumdan. Sağdaki çeşmede suyumu tazeliyor ve devam ediyorum. [e] 22. km/08.12/%40 harcandı/21,4 °C. 25’inci kilometrede ve 1114 metre rakımdayım. Saat 08.20. %10’luk bir tırmanışın levhası var. Bu herhalde 1200’ye çıkaracak beni.

1206 m rakımda solda dev bir termik santral, dumanlar çıkıyor. Kömür herhalde. Bant da var (*). [e] 31. km/08.43/%60 harcandı/23,3 °C. %2’lik bir eğimle Seyitömer’in dışından geçiyorum. Seyitömer, 1972 yılında belde olmuş, sonra linyit kömürü yataklarından dolayı istimlak edilmiş ve 5 km öteye -Bozüyük yolu üzerine- bugünkü yerleşim yerine taşınmış. Geçmişi Selçuklara kadar gidiyor. Ve ismi başta Şeyh Ömer, daha sonraki dönemlerde Seydiömer, Cumhuriyet döneminde ise Seyitömer olarak değişmiş.

(*) Sonradan Seyitömer Termik Santralı olduğunu, neden olduğu hava kirliliği, buradaki Bozcahüyük köylülerinin zor günler geçirdiğini, yaydığı dumanın kanser ve KOAH gibi solunum rahatsızlıklarına sebep olduğunu okuyorum.

Evrensel, Vikipedi

Ve Seyitömer’in ardından %6’lık bir tırmanış gösteriyor levha. 1182 metredeyim. Herhalde buradan 1400’e çıkacağım. [e] 40. km/09.08/%80 harcandı/R: 1185 m/25,7 °C. İkinci bataryaya geçiyorum.

Kuzeye gidiyor yolum. Rakım 1206 m. 200 metre tırmanacağım. %7 eğimle başladık. Şimdi geldiğim bölge muhteşem, etraf Karaçam ve Kayın ağaçlarıyla kaplı. Tertemiz bir hava, mis gibi reçinenin kokusu gelmekte. 1300 m oldu rakım. 42’nci kilometrede çeşme geliyor, tazeliyorum sularımı. Çevrenin güzelliği içinde yükseliyorum, %3’le. Tepeyi buldum, 1386 m. 45. km ve saat 09.39. Hava sıcaklığı 26,5 °C, ort. hızım 18,7 km/sa. Burası aynı zamanda Bilecik il sınırı oluyor. Yanımdaki iki muzu mideye indiriyor, biraz etrafın güzelliğini yaşıyor ve salıyorum velespiti bayır aşağı. Çıkışın mükafatı bu. Rüzgar kaskın aralıklarından girip kafamı serinletiyor. Ara sıra çarpan böcekler. Böyle inişlerde ağzı kapalı tutmak lazım. Kaçarsa yutabilirsin :))

Cihangazi kasabası geçiliyor. [e] 54. km/10.00/%20 harcandı-II/R: 1094 m/29,3 °C/19,8 km/sa ort. Bu sefer de karşı yönden gelen araçlar çoğaldı. İleride rüzgar pervaneleri gözüme ilişiyor, 4 tane. Ancak dönmüyorlar. Etrafta ayçiçeği ekili ama daha çiçek açmamışlar. Burada her halde bolca besicilik yapılıyor, sağda solda görüyorum.

Dodurga Barajı denmiş, sağdan, 2 km içeride (**). Herhalde bir 200-300 m rampa tırmandım, %11’i de gördüm. 1139 m rakım ve 62,5 km.deyim. Sıcaklık 27,9 °C. %2’yle çıkılıyor şimdi. [e] 64. km/10.33/%40 harcandı-II/R: 1033 m. Yokuş aşağı inmeye başladım. Artık ciddi tırmanış yok.

(**) Dodurga Baraj Gölü; Sarısu üzerinde olup taşkınları önlemek ve sulama amacıyla 1976’da yapılmış. Okuduğum başka bir haberde, geçen yıl bu zamanlar Bozüyük İlçe Hıfzıssıhha Meclisi barajda kamp-piknik yapmayı 3 gün yasaklamış. Ama nedenini açıklamamışlar.

Durmadan-molasız geldim ve devam ediyorum. Çok iyi bir tempo tutturdum. Ara sıra seledeki pozisyonumu değiştirip kaideyi rahatlatmaya çalışarak sürdürüyorum. Ufak çıkışlar oluyor ama devam. Saat 10.57. Adını 1890 yılında İstanbul–Ankara demiryolunun yapımı sırasında keşfedilen, günümüzde yok olan höyükten alan Bozüyük’e geldim bile. Hemen levhanın önünde çekilen bir foto, bu sırada demiryolundan geçen YHT’yi ne yazık ki resimleyemiyorum. Soldaki benzincide içilen limonlu soda ve şehir merkezine doğru yöneliş. ÖE’yi sorduğum kişi bana tren yoluna paralel sür, alt geçitten geç görürsün diyor.

Garip bir alt geçit önündeyim. Bisiklet motosiklet giremez denilmiş. Aldırış etmeyip dalıyorum, dimdik bir rampa sonrası alçak bir alt geçit. Kafanı kaldırdın mı tavana çarparsın. Bisikletin üzerine kapanarak geçebiliyorum. Bu ne yahu? Bin pişman oldum daldığıma. Bu kadar ağır bisikleti -ayağımda kilitli tabanlarla- indiğim rampanın karşılığını çıkartmam mümkün değil. Tek çözüm, çantaları söküp velespiti merdivenden taşımak. Öfke ve küfür içinde bu işlemleri yapıyor, in çık çantalar taşınıyor, gene monte ediliyor ve fazla uzak olmayan ÖE bulunuyor. 85 TL/O.K. şeklinde ödeme yapılıyor, 309 nolu odaya yerleşmeden önce lobide biraz nefesleniliyor, bisiklet merdiven altındaki odaya sokuluyor ve -bereket asansörü var- 3’üncü kata çıkılıyor.

Bozüyük; İlkçağdan başlayarak sırasıyla Hititlerden (MÖ 1200) sonra Balkanlardan gelen Frigyalılar bölgeye egemen olurlar. 600 yıllık Frigya egemenliğine Kafkaslardan gelen Kimmerler son verirler. Kimmerlerin bir asır süren egemenliği Lidyalıların gelmesiyle son bulur. Daha sonraki yıllarda Persler, Makedonyalılar, Bitinyalıların yaşadığı bu bölge, 395 yılından başlayarak Roma egemenliğine girer. Bizans döneminde Bozüyük’ün adı “Lamunia” olarak bilinmektedir. 660-720 yıllarında bölge Arap-Emevi kuvvetlerinin geçit yeri olmuş, 1071 yılından başlayarak Bozüyük ve çevresi Türklerin egemenliğine girmiştir. 1289’dan sonra Osmanlı egemenliğine geçen Bozüyük, Selçuklular döneminde Sultanönü uç beyliğinin bir köyü idi. Osmanlıların ilk dönemlerinde Çayköy, Arıklar, İçköy ve Atkaydı mezra köylerinden oluşan Bozüyük’te ilk birleşme Kanuni’nin komutanı Kasımpaşa’nın kendi adıyla anılan camiyi ve külliyeyi yaptırmasıyla meydana gelmiştir. Bu külliyede han, hamam, cami, sıbyan mektebi bulunmakta olup, külliye 1525-1528 yılları arasında tamamlanmıştır. Bu dört köy şimdiki Kasımpaşa Mahallesini ve bugünkü Bozüyük’ü oluşturmuşlardır. 1877-1878 Osmanlı-Rus harbinden sonra Balkanlardan Anadolu’ya göç eden Türklerin bir bölümü Bozüyük’te iskan edilmiştir. 4 Eylül 1922’de düşman işgalinden kurtulan Bozüyük,1890 yılında Belediyelik olmuş, 1924 yılına kadar Söğüt Kazasına bağlı nahiye merkezi olarak kalmış, 1924’te ilçe haline getirilmiştir.

Bilecikvaliliği

ÖE’nin odası rahat ama banyo eski. Lambalar iflas etmiş oluyor genellikle. Sırasıyla yerleşmek, duş almak, giysileri havalandırmaya asmak, biraz ayakları uzatıp kestirmek, Firuzan’la telefonda konuşmak, bayram tebriklerini yerine getirmek ve saat 4 buçuk gibi mideyi doyurmak üzere çıkmak. Elimde görülecek yerler listesi var: 1) Bozüyük Şehir Müzesi (Çarşı Mh.) 2) Atatürk Köşkü 3) Kasımpaşa Camii ve İmareti 4) Tren Garı.

Yolda rastladığım bir beyin eşliğinde gene alt geçidi kullanıp Çarşı Caddesine geliyoruz. Bayram nedeniyle çoğu yer kapalı. Lokantalar da. Ana cadde boyunca aşağı-yukarı yürüyor, gördüğüm pizzacı (Pasaport Pizza) dışında yer bulamıyorum. Dört peynirli küçük boy pizza, elma dilimi patates, soda, ayran için 58 lira ödeyip doymuş oluyorum. Sonra sokak aralarında gene yürüyerek, iki otelden fiyat alarak (Şahin Otel: 1x 90-/2x 150-, O.K. // Çalı Otel: 1x 150-/2x 240-, O.K.), parkta oturarak zaman geçirip Kasımpaşa Camii gezmeye gidiyorum. Sade bir mimariye sahip bu yapı iki renkli kesme taştan inşa edilmiş. İç mekan tek, son cemaat yeri ise üç kubbeli. Dıştan ve içten fotoğraflıyor, ÖE’ye dönerken yol üzerinde gördüğüm dondurmacıdan 3 lira ödeyerek 3 çeşit alıyor ve son olarak ÖE yakınındaki marketten soda ve meyve suyu alarak odama çıkıyorum.

Tarihte Bugün: Suriye'nin kuzeyinde IŞİD işgali tehdidi altındaki Kobani'li çocuklara oyuncak götürmek amacıyla Türkiye’nin farklı illerinden sınırı geçmek amacıyla Urfa'nın Suruç ilçesine giden 33 kişi 20 Temmuz 2015'te canlı bomba saldırısı sonucunu hayatını kaybetti.

Agos

Bozüyük ÖE 0228-3140060

Kütahya-Bozüyük

Tur tarihi: 20 Temmuz 2021

Alınan yol: 78,54 km
Ortalama hız: 20,3 km/sa

En yüksek hız: 58,6 km/sa
Bisiklete biniş süresi 3 sa 52 dk, dışarıda geçen süre 4 sa 31 dk
En yüksek sıcaklık 35 ˚C, en düşük 19 ˚C, ortalama 24,7 ˚C
Yükselti kazancı (çıkış) 1119,9 m, kaybı (iniş) 1319,8 m
En düşük yükselti 736 m, en yüksek 1397 m

Garmin yol bilgileri Kütahya-Bozüyük

Relive yol bilgileri Kütahya-Bozüyük

Erken uyandım erken çıktım yola, 7’de sele

üzerindeyim. Kütahya DSİ’den ayrılış.

Çok güzel bir serinlik var, püfür püfür esmekte.

Kütahya Ticaret Odası

Asfaltın durumu iyi. Kütahya'ya geldiğim cinsten, kaymak
asfalt. Ama araçlar acayip hızlılar, sanırsın yarışa çıkmışlar.

O da ne, kaza mı? Arabanın biri yola dik vaziyette duruyor.

Tuhaf bir durum söz konusu. Yanına geldiğimde arabanın

burnunun parçalandığını görüyorum. Şoför

arabayı kenara yanaştırmaya çabalıyor.

Dumlupınar Üniversitesi

112 Acil Çağrı Merkezi

17. km.de Bozüyük diye sapmamla bu yoldan kurtuluyor...

... tek şeritli, kaba asfaltlı bir dağ

yoluna giriyorum. Bu daha sevimli.

Güzel bir coğrafya burası. Hafiften çıkacağım.

Solda dev bir termik santral, dumanlar çıkıyor...

... Kömür herhalde. Bant da var.

Seyitömer, 1972 yılında belde olmuş, sonra linyit kömürü

yataklarından dolayı istimlak edilmiş ve 5 km öteye -Bozüyük

yolu üzerine- bugünkü yerleşim yerine taşınmış.

Çevrenin güzelliği içinde yükseliyorum.

Kuzeye gidiyor yolum.

Geldiğim bölge muhteşem, etraf

Karaçam ve Kayın ağaçlarıyla kaplı.

Tertemiz bir hava, mis gibi reçinenin kokusu gelmekte.

Cihangazi kasabası geçiliyor.

Saat 10.57, adını 1890 yılında İstanbul–Ankara demiryolunun
yapımı sırasında keşfedilen, günümüzde yok
olan höyükten alan Bozüyük’e geldim.

Bozüyük

Bozüyük Tren İstasyonu

Dün ve Bugün Bozüyük

Bozüyük

Garip bir alt geçit önündeyim. Bisiklet motosiklet giremez diyor.

Aldırış etmeyip dalıyorum, dimdik bir rampa sonra alçak

bir alt geçit. Kafanı kaldırdın mı tavana çarparsın.

Bin pişman oldum daldığıma. Bu kadar ağır bisikleti -ayağımda
kilitli tabanlarla- indiğim rampanın karşılığını çıkartmam mümkün
değil. Tek çözüm, çantaları söküp velespiti merdivenden taşımak.