b i s i k l e t l e: [bisikletle]Türkiye: Friglerin İzinde (Çivril-Bekilli)

2 Ağustos 2021

[bisikletle]Türkiye: Friglerin İzinde (Çivril-Bekilli)

31 Temmuz 2021, Cumartesi / Çivril - Bekilli, 36 km (21. gün)

Sabah sanki her gün aynı. “Bugün Aslında Dündü” diye bir film vardı. Orijinal adı “Groundhog Day”. Bir günü tekrar tekrar yaşamak zorunda kalan bir adamın, hava raporu sunucusunun maceralarını konu eder. Her sabah uyandığında aynı gündür. Benim de sabahlarım buna benziyor. Sırasıyla yapılan işler var: yüz yıkamak-diş fırçalamak-tıraş olmak-eşyaları toplamak-çantalara yerleştirmek-kremleri sürmek ve her şeyi bisiklete yüklemek… Bunlar bir saatimi alıyor.

Kahvaltı 7.30’daydı, tam saatinde 4’üncü kattayım. Buraya kadar kaldığım yerler içinde en zengin kahvaltı burada. Karpuz bile var ki günlerdir sayıklıyorum. Otelin odalarını sigara içen-içmeyen diye ayırması, anahtar yerine kart kullanması da farkını gösteriyordu. Sonuç: memnun kaldım.

Otelden ayrılışım 07.56. Yolu dünden öğrendiğimden sormama gerek kalmadan geldiğim yolu geri sürüyor, ana yola varınca karşıya geçerek devam ediyorum, dün tanıştığım bisikletçilerin bölgesine. Çivril 834 m.de. Köy sonrası bir tırmanış var, herhalde 1150 m geçilecek sonra da iniş olacak. Birazdan Çivril’in Sanayi Sitesi geliyor. Onu da geçip soldan devam ediyorum. Ama gene de kenarda duran çobana teyit ettiriyorum. O da Türk değil herhalde, Asyalı, kısık gözlerinden belli. Pek Türkçe bilmiyor, ha ha diyerek başını sallıyor. Birazdan tırmanış başlıyor. Hafif hafif yükselerek ilerliyorum. Ve Çivril’in çöplüğü geliyor. Naylonlar, kağıtlar, petler, çöpler her tarafa saçılmış, rüzgar dağıtmış hepsini. Tabii bölgeyi de çöp kokusu kaplamış. Neden halen küçük ilçeler buna doğru dürüst bir çözüm üretemiyorlar anlamak mümkün değil! 962 m, saat 08.23. %7-8’le çıkılıyor. Hava 28,5 °C, şimdilik ortalamam 13,6 km/sa.

Sıkı bir kaç Z çizerek tepe noktası olan 1047 m.ye ulaştım. [e] 7. km/08.31/%20 harcandı/27,3 °C/13 km/sa ort. Rampayı sabah çıkmam iyi oldu. Bu ara bazı araçlar iki yönlü geçtiler. Ve buradan tatlı bir eğimle iniyorum şimdi. Asfalt 2’nci sınıf, yamalı, dar bir yol. Neticede köy yolu, daha fazlasını bekleme! Ama etraf harika. Yeşilliklerin ortasından sürüyorum. Uzaklarda köyler görülüyor. İlkin Karabedirler geliyor. İçine girmeden soldan devam demişlerdi - ve aynen yapıyorum. Sağımda bağlar ve ayçiçeği tarlası, solumda kayısı ağaçları. Devam bu güzelliğin içinden pedallamaya. Yani nasıl mutluyum bilemezsiniz. Otoyoldan gitme zorunluğunun olmaması. Arkadaşlara bin kere teşekkürler, burayı söyledikleri için.

GES geçiliyor ve şimdi 979 metrede seyrediyorum. Denizli’den çıktım Uşak il sınırı içindeyim. Birazdan bir köy daha geliyor. Burada bir karışıklık yaşıyorum. Asfaltın yapısına göre sağdan gidiliyor ama bana tariflerinde hep sol denilmişti. Buralarda da ortalıkta insan yok, sorabileceğim. Google ile çözmeye çalışıyor, sola sapıyor, şansıma gelen birisinden teyit alıyor ve devam ediyorum. Burası Karbasan köyü. Yerleşimin tarihinin daha eskilere dayandığı tahmin edilmekle birlikte yazılı olarak ilk defa 1676 Tarihli Avârız Defterinde adına rastlanmaktadır. Kayıtlara göre bu tarihte Uşak kazasına bağlı bir köy olan Karbasan'da 26 nefer ile 1 hatib yaşamaktaydı. Köydeki en eski yapı 1713 tarihinde inşa edildiği bilinen Yukarı Cami'dir. 1898 yılında bir askeri nahiye merkezi olan Karahallı'ya bağlıydı... Bugün de öyle.

Vikipedi

Yolun durumu bozuldu, çok fazla dalgalı oldu. Hoppala zıppala durumları! Biraz soldan giderek düzgün yerleri kollayarak geliyorum Sırıklı’ya. Girişindeki mezarlıktaki düz, kayrak taşlarından yapılmış, boyları 1 ile 3 metre arasında değişen mezar taşları dikkat çekici. Eskiden kalmış mezarlar bunlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinden. Çok da fazla gömü var burada.

Köy meydanına geldim. Bu yol, 46 km olan yolumu 10 km kısalttı. Yani oldukça erken varacağım Bekilli’ye. Saat daha 9 buçuk. Bir mola verebilir, soda içebilirim. Bisikleti park edip kahvedekilere selam verip soda (2-) istiyorum. Hafif nefeslenirken yandakilerle kısa konuşmalar. Tekinin kafası az çalışıyordu, sorularından belli etti. Sanki iktidar yanlısı gibi...

Çok da uzatmayıp veda ederek ayrılıyorum. Yol tekrar düzeliyor ve Poyrazlı köyü fazla uzak değil. Buraları bağ, her taraf. Ehh burası Denizli, Pamukkale Şarapları’yla ünlü.

Ve köy yolundan çıkıp karayoluna bağlandım. Bağlanmamla birlikte TIR’lar başlıyor geçmeye. Ama öyle bir hız yapıyorlar ki, ürkütücü! Neticede burası gene de öyle geniş bir otoyol değil, ara yol yani. Kafaları boş insanlar direksiyonda oturmakta herhalde!

Mataradaki su bitmek üzere, bir çeşme ama akan su sıcak. Az dolduruyorum, susuz kalmayayım diye. [e] 33. km/10.18/%40 harcandı/R: 877 m/19,7 km/sa ort. 3 km sonra üzümü, şarabı ve pekmezi ile meşhur Bekilli geliyor. Sağdan Şehir Merkezi denilmiş, sapıyorum. Muhteşem bir asfalt, yol kaymak, yokuş aşağı uçuyorum adeta. Hükümet Konağı (kaymakamlık) geçiliyor, kalacağım pansiyonu kaçırmayayım, duruyor, haritaya bakıyor, evlerinin bahçesinde oturan bir grup insana soruyor ve sapmayıp düz devam etseymişim önüne çıkacakmışım, şimdi indikten sonra gelen kavşaktan sola gidersem önüne çıkarmışım deniliyor.

Biricik Pansiyon, çok güzel görünüyor. Hele böyle küçük bir ilçe için süper bir yer. Serdar Bey çalışanı. Nefeslenirken sohbet ediyoruz. Sahibi Biricik Şaraplarının da sahibiymiş. 24 odalı bir pansiyon. Şu sıralar yakındaki inşaatta çalışanlar kalmaktaymış. Ara sıra benim gibi geçiciler de geliyorlarmış. Gecesi 70 TL. Kaydım yapılıyor ve 19 no’ya yerleşiyorum. Giriş katı olduğundan velespit de odaya alınıyor. Saat öyle erken ki. Duş sonrası yatağa uzanıp pansiyonun internetinden faydalanarak tablette sörf yapıyorum. Buradaki internet de şu ana kadar en güçlü çekeni. Bazılarında var deniliyor ama sayfa bile açıl(a)mıyor.

Bekilli’de ilk yerleşmenin ne zaman olduğu tam bilinmemekle birlikte 1211 ile 1243 yılları arasında olduğuna dair kuvvetli işaretler bulunmaktadır. Anadolu tarihine bakıldığında, Bekilli ve çevresinde sırasıyla Hititlerin Frigyalıların, Lidyalıların, Romalılar, Bizanslılar, Selçuklular ve Osmanlıların hakimiyet kurdukları görülür. Kurtuluş Savaşı sırasında ilçenin bir bölümü Yunan işgaline uğramıştır. İlçe Osmanlılar döneminde ilk zamanlar Afyonkarahisar Sancağına bağlı bir köy iken, 1884 yılında İzmir iline; daha sonra da Denizli’ye bağlanmıştır. 1910 yılında bucak olarak uzun süre Çal ilçesine bağlı kalmış, 1987 tarihinde de ilçe statüsüne kavuşmuştur.

Bekillibelediyesi

Biraz da kestirip 5 gibi bir şeyler yemek üzere merkeze gidiyorum, Aras Kargo aracına otostop çekerek. Beni pidecinin (Özkardeşler Pide Salonu) önüne bırakıyor. Peynirli ısmarlıyorum. Bir de ayran. Önden içilen çay, yanına kuru soğan ve 20 TL. Şahane.

Pamukkale Üniversitesi’ne bağlı bir yüksekokul var burada, 2000 yılından beri eğitim veren. Bu da bir hareketlilik getirmiştir ilçeye. Her yıl düzenlenen bir şarap festivali olurmuş, ancak geçen sene iptal olmuş. Herhalde pandemi nedeniyledir. Bu durumda bu sene olur mu bilemiyorum. İlçe içinde, sokak aralarında dolanıp foto çekiyor, bir otelden fiyat alıyor (Erdoğan Otel: 1x 35-, 45-/2x 50-, 60-), ama odasına bile bakma gereği görmüyorum, kalınacak gibi durmuyor. Burada da Çivril’de de cam kumbarasına rastlamadım. Bu konuda pek bir duyarlıkları yok galiba buradakilerin. Bir sade (2,5) ile dinlenirken Almanya’dan gelmiş bir gurbetçi aileyi izliyor, orada nasıl bir değişim gösterdiklerini görebiliyorum. Köpeklerine bile Almanca komut veriyorlar. Bunları bilemiyorum ama bir de AKP’ye oy vermezler mi?! Zavallılar, ezikliklerini böyle gidermeye çalışıyorlar. Ancak benim yaşamıma söz sahibi olmaları, buradaki durumu hiç yaşamamaları ve ahkam kesmeleri, bundan rahatsızım.

Hava sıcak, oturduğum yer bir koridor olduğundan esmekte ancak artık döneyim, pansiyon daha rahat, biraz da müzik dinlerim. Zaten kayıtları falan da aktarmam lazım.

Bohren & Der Club Of Gore: 'Deine Kusine'

Biricik Pansiyon 0258-7912890

Çivril-Bekilli

Tur tarihi: 31 Temmuz 2021

Alınan yol: 36 km
Ortalama hız: 19,7 km/sa

En yüksek hız: 63,1 km/sa
Bisiklete biniş süresi 1 sa 49 dk, dışarıda geçen süre 2 sa 27 dk
En yüksek sıcaklık 34˚C, en düşük 26 ˚C, ortalama 29,1 ˚C
Yükselti kazancı (çıkış) 477,4 m, kaybı (iniş) 483,6 m
En düşük yükselti 824 m, en yüksek 1057,1 m

Garmin yol bilgileri Çivril-Bekilli

Relive yol bilgileri Çivril-Bekilli