22 Mayıs 2018, Salı / Muğla – Çıtlık, 33 km (24. gün)
Sabah erkenden Ali Kütahya’ya gitti, 7 gibi gelip aldılar. Vedalaştıktan sonra biraz odada tablete bakarak oyalandım. 8 buçuk gibi Eda işe gitti. Eşyaları toplayıp kahvaltıyı anneyle yapıyorum, güzel bir sohbet eşliğinde.
Eşyaları yükleyip çıkmam 10.45. Yolum Çıtlık. 35 kilometre kadar. Sakar rampasından ineceğim. Hava güzel, güney yönüne gidiyorum. Karşıdan esen bir rüzgar var. Güneşe karşın yağladım yüzümü. Muğla çıkışı 1 kilometrelik %8’den bir tırmanış. 8 demiş ama 9-10, hatta çok kısa bir noktada 11 de görülüyor. Ardından gelen 2 kilometrelik iniş. Asfalt kaymak, güvenlik şeridi geniş. Ula sapağı geliyor. Uzunca bir yoldan giriliyor (3 km). Öğlene doğru sıcak bir gün. Ula bisikletlilerin bol olduğu, yaşlıların bile bisikletle dolaştığı bir ilçe. GPA4 sırasında geçmiştik. Hatta bir mola da verilmişti. İçinden geçip soda için durduğum bakkaldan yol tarifini alıyor oğlunun askerlik macerasını dinliyorum.
Tekrar ana yola bağlanmak için pedallarken İlhan’ın tarif ettiği yola geliyorum: Kanuni Yolu, Kedi Merdiveni yazıyor. Bakkal da çam kokusundan söz edince yolumu Sakar yerine buraya çeviriyorum. İlkin çöpün-molozun atıldığı bir alanı geçip dimdik bir yokuşla karşılaşıyorum. Asfalt haliyle 2’nci sınıf. Z şeklinde bir iniş, frenler inim inim inliyor. İlk bölümü başarıyla geçiyorum. Asfalt daha iyi olabilirdi, o zaman daha rahat inilir. Bir yandan da fotolar çekiyorum. Biraz düz bir bölümden sonra gene bir Z’lik bölüm geliyor. %18’leri görüyorum dönemeçlerde. Balataları bitirdim herhalde. Sıka sıka ellerim ağrıdı. Bu yol tersten çıkılmaz.
Yolun eğimi azalınca daha keyifli oldu. Müthiş güzel bir coğrafyadan geçiyorum. Bisikletin keyfi burada çıkıyor. Eski-yeni evler. Yabancılar da var etrafta. Ev almışlar herhalde, burada yaşıyorlar. Yol hafif iniyor. Kısa minik çıkışlar oluyor. [e] 21 km/12.29/%20 harcandı. Yol kenarındaki işaretleri takip ediyorum. Solumda atlar, minik bir tay yerlerde yuvarlanıyor. Herhalde sırtını kaşımakta. Mezarlığın içinden geçen yol çamlık. Ve İlhan’ın sözünü ettiği Padok At Çiftliği geliyor. Ardından Ortaköy. Telefona İlhan’ın mesajı düşüyor: “Yolda seni bekliyorum.”
Ve Köyceğiz yolundayım. Dümdüz kaymak asfalt, bölünmüş yol. İleride İlhan yol kenarında beklemekte. Buluşuyoruz uzun bir aradan sonra. İstanbul dışına taşınalı sadece yazışarak haberleştik. Birlikte pedallıyoruz. Ana yoldan ayrılıp toprak bir yolla evine varılıyor. Az içerlek. Güzel bir mekan, hanımı Fatoş bir aydır İstanbul’daymış. Şu sıralarda yalnız demek ki. Rodweiler kırması bir köpek karşılıyor bizi, Rodi adı. Evde kazlar, güvercinler, tavuklar, hindiler var. İlhan oruç ama bana güzel bir çay demlemiş. Hem yorgunluğumu atıyor hem çay eşliğinde sohbet ediyoruz. Bisiklet, ev, buraları vs. vs. Eski dostları görmek kadar keyif veren ne vardır ki?
Rodi başta benden tırsıyor, yanaşmıyor. Bir bisküvi ile tanışıyor, güvenini kazanıyorum. Duş sonrası Gökova’ya, eczaneden vazelin almak için arabayla gidiyoruz. Köpeğin patisi kesilmiş, topallıyor. Sürdüğün her şeyi de yalıyor. Çıkmışken Akyaka’ya da uzanıyor, Fırat Okutucu’nun apart oteline uğruyor, ama kendisini göremiyor telefonla konuşuyoruz.
 |
Nail Çakırhan Evi
|
Akyaka 80’lerde turizm patlamasıyla gelişmiş yazlık evlerin, turistik tesislerin çokça olduğu bir belde. Bunun dışında Nail Çakırhan’ın Akyaka’da kendi yaptığı ve geleneksel mimariyi tüm yönleriyle yansıtan evinin, 1983’de Ağa Han Mimarlık Ödülü’nü kazanmasıyla da ünlü.
Dönüşte iftar saatine kadar açlığımı biraz sakinleştirmek için bir dilim ekmeğin üzerine sürdüğüm acı biber salçasıyla patlıcan kızartmasını, bir de minik enginarı mideye indiriyorum.
İlhan hayvanların bulunduğu bölüme gidip bazı işleri bitirdikten sonra akşam yemeği için topun atılmasını beklemekteyiz. Benim için kuru fasulye, pilav, patlıcan kızartması, çoban salata, acılı ezme ve enginar hazırlamış sevgili arkadaşım J Bu kadar iyi yemek yaptığını bilmiyordum doğrusu.
Yemek sonrası çay eşliğinde verandada sohbetimizi sürdürüyoruz. Çok geç oturmaya alışık olmadığımdan uykumun gelmesiyle bana ayrılmış odaya çekiliyorum.
Muğla - Çıtlık
Tur tarihi: 22 Mayıs 2018
Kat edilen mesafe: 33,91 km
Ortalama hız: 16,8 km/sa
Bisiklete biniş süresi 2 sa. 01 dk., dışarıda geçen süre 2 sa. 50 dk.
En yüksek sıcaklık 37 ˚C, en düşük 29 ˚C, ortalama 32,9 ˚C
İrtifa kazancı (çıkış) 270 m, kaybı (iniş) 881 m
En düşük irtifa 7 m, en yüksek irtifa 777 m
Garmin yol bilgileri Muğla-Çıtlık
Relive yol bilgileri Muğla-Çıtlık
 |
Ali&Eda’lardan ayrılmam 10.45.
|
 |
Hava güzel, güney yönüne gidiyorum. Karşıdan esen bir
rüzgar var. Güneşe karşın yağladım yüzümü.
|
 |
Muğla çıkışı 1 km’lik %8’den bir tırmanış. 8 demiş ama
9-10, hatta çok kısa bir noktada 11 de görülüyor.
|
 |
Ardından gelen 2 km’lik iniş. Asfalt kaymak, güvenlik şeridi geniş.
|
 |
Ula’ya uzunca bir yoldan giriliyor (3 km).
|
 |
Öğlene doğru sıcak bir gün. Ula bisikletlilerin bol olduğu, yaşlıların
bile bisikletle dolaştığı bir ilçe, Bisiklet Cumhuriyeti deniliyor.
|
 |
Ula'dan GPA4 sırasında geçmiştik. Hatta bir mola da verilmişti.
|
 |
İlhan’ın tarif ettiği yola geliyorum: Kanuni Yolu, Kedi Merdiveni
yazıyor. Bakkal da çam kokusundan söz edince yolumu Sakar yerine
buraya çeviriyorum. İlkin çöpün-molozun atıldığı bir alanı geçip...
|
 |
... dimdik bir yokuşla karşılaşıyorum. Asfalt haliyle 2’nci sınıf.
|
 |
Z şeklinde bir iniş, frenler inim inim inliyor.
|
 |
Kanuni Sultan Süleyman’ın 1522’deki Rodos seferi sırasında, Muğla
güzergâhında her 30 km’de bir konakladığı yerlerde eserler
bıraktığı bilgisinden hareketle çalışmalar yapıldığını
okumuştum. Ancak tamamlanamamış, nedense?
|
 |
100 bin kişilik bir ordunun buradan indiğini düşünebiliyor musunuz?
|
 |
İlk bölümü başarıyla geçiyorum. Asfalt daha iyi olabilirdi,
o zaman daha rahat inilir. Bir yandan da fotolar
çekiyorum. Biraz düz bir bölümden sonra...
|
 |
... gene bir Z’lik bölüm geliyor. %18’leri görüyorum
dönemeçlerde. Balataları bitirdim herhalde. Sıka sıka ellerim
ağrıdı. Bu yol tersten çıkılmaz J
|
 |
Yolun eğimi azalınca daha keyifli oldu. Müthiş güzel bir
coğrafyadan geçiyorum. Bisikletin keyfi burada çıkıyor.
|
 |
Yol hafif iniyor. Kısa minik çıkışlar oluyor. Yol
kenarındaki işaretleri takip ediyorum.
|
 |
Eski-yeni evler. Yabancılar da var etrafta. Ev almışlar
herhalde, burada yaşıyorlar. Solumda atlar...
|
 |
... minik bir tay yerlerde yuvarlanıyor. Herhalde sırtını kaşımakta.
|
 |
Mezarlığın içinden geçen yol çamlık.
|
 |
| Rodi başta benden tırsıyor, yanaşmıyor. Bir bisküvi ile tanışıyor, güvenini kazanıyorum. |
(devamı) 25. gün Çıtlık II - (öncesi) 22. gün Muğla II
[bisikletle]Türkiye: Lidyalıların İzinde
Mudanya–Görükle = 43,09 km
Görüklü–Orhaneli = 60,44 km
Orhaneli–Dursunbey = 83,68 km
Dursunbey–Balıkesir = 81,96 km
Balıkesir–Sındırgı = 62,24 km
Sındırgı–Akhisar = 57,17 km
Akhisar–Manisa = 51,81 km
Manisa–Salihli = 76,51 km
Salihli–Kula = 48,22 km
Kula–Uşak = 76,59 km
Uşak–Eşme = 67,73 km
Eşme–Buldan = 75,10 km
Buldan–Nazilli = 84,89 km
Nazilli–Aydın = 47,20 km
Aydın–Bozdoğan = 72,83 km
Bozdoğan-Yatağan = 57,03 km
Yatağan–Muğla = 32,63 km
Muğla–Çıtlık = 33,91 km
Çıtlık–Dalyan = 59,50 km
Dalyan–Fethiye = 63,62 km
Fethiye–Gelemiş = 81,12 km
Gelemiş–Kaş = 52,43 km
Kaş–Demre = 67,61 km
Demre–Karaöz = 59,64 km
Karaöz–Tekirova = 47,55 km
Tekirova–Antalya = 53,37 km
Antalya–İstanbul = 11,66 km
İlginizi çekebilir [bisikletle]Türkiye: Kommagene Krallığı (Kelkit-Erzincan)
